Sanki içimde beni yöneten küçük bir çocuk var. 'Hayır' desem de dürtüyor beni. 'Hayattasın ama yaşıyor musun?' dlyor, canımı sıkıyor. Yetişkin olmanın faturasını öderken, içimdeki çocukla omuz omuza yaşamak ve onu korumak mümkün mü?