W kolejnym wykładzie dyskutujemy to, czy prawo jest komunikacją pomiędzy prawodawcą a obywatelami, a jeśli tak, jaka jest natura tej komunikacji. Pytanie, czy prawo jest jak symfonia, jest nawiązaniem do metafory Ferdinanda de Saussure’a, który napisał kiedyś, że język, podobnie jak symfonia, może być rozumiany na dwa sposoby: jako partytura, a więc zbiór znaków, abstrakcyjna struktura albo jako wykonanie symfonii, a więc konkretne zdarzenie w miejscu i czasie. Wykład ukazuje kluczowe różnice między rozumieniem prawa w sposób abstrakcyjny, formalistyczny, i rozumieniem prawa jako zbioru konkretnych zachowań w konkretnej rzeczywistości.