Eskiler, biri hastalanınca “şifayı kapmışsın” der.

Onlar, hastalanmayı şifalanmanın başlangıcı olarak görürmüş. Anadolu topraklarındaki eski halk inanışlarına göre hastalık, bedenin kendini arındırma süreci olarak kabul edilirmiş. Yani hastalanmak aynı zamanda bir temizlenmenin, yenilenmenin ve dönüşümün fırsatıymış.

Hatta Orta Doğu’daki inanışları biraz daha araştırınca şunu gördüm, bedende olan tepkiyi yalnızca fiziksel bir ifade değil, ruhsal boyutta gerçekleşenlerin ifadesi olarak da görürlermiş. Kişinin ruhsal olarak yaşadığı süreci, zorlanmayı, birikmişliği beden ortaya koymaya ve şifalandırmaya çalışırmış.

Beden, bütünde olan bitene ses çıkarırmış. Onu susturmaya çalışırsa organizma içten tahrip olmaya ve kendini yok etmeye geçermiş. O yüzden hastalanmak aslında şifalanmanın, dönüşümün başlangıcıymış.