Pierwsze główne pytanie, o naszą dorosłą relację z rodzicami, brzmi: czy ja na pewno jestem dorosły?
Często, odpowiedź brzmi przecząco.
Wydaje nam się, że po osiemnastych urodzinach wystarczy wyprowadzić się z domu rodzinnego… że dystans, który wtedy powstanie, naturalnie zagoi nasze dziecięce rany.
Nie. Do relacji z rodzicami, możemy wychodzić z punktu traumy, krzywdy i winy do końca życia.
Chyba, że zdecydujemy inaczej.
Dziś podzielę się z Wami pięcioma jakościami prawdziwie dorosłej relacji z rodzicami.
Zapraszam do posłuchania!