Madame Monday - po dorosłemu

Zbuntowane ciało

Dojrzałe przywództwo w życiu i w biznesie

A gdyby tak, odpocząć? Pokusiłam się o wakacyjny odcinek o sztuce odpoczywania. Wcale nie taki prosty, bo to najbardziej zapomniana sztuka ze wszystkich. Będzie o czasie wolnym, o rozpamiętywaniu krzywd, o boksie, o tym dlaczego nie da się w wakacje nadrobić zaniedbanego życia. Słuchajcie i odpoczywajcie ❤️ A jeżeli podcast Wam się podoba, wiecie co robić 🙏

Obsesja samorozwoju

Dzisiaj chciałbym poruszyć temat, który dotyka nas wszystkich. Izolacja w relacjach z innymi oraz wewnętrzna izolacja, czyli odcinanie się od części siebie, które zostały zapomniane z różnych powodów, może mieć duże konsekwencje dla naszego zdrowia psychicznego. O samotności, osamotnieniu i braku dostępu do innych można mówić w nieskończoność. Często zapominamy kim jesteśmy z powodu lęku przed oceną, poczucia bycia porzuconym lub wewnętrznego wstydu. Również z wielu powodów nie potrafimy dostrzec, kim są inni, często przez narcyzm, skłonności do oceniania innych, czy też styl osobowości oparty na wykorzystywaniu innych i budowaniu transakcyjnych relacji - czyli takich, które trwają tak długo, jak długo mamy korzyści z tej wymiany. To odcinek o dojrzałym radzeniu sobie z egzystencjalną pustką. Posłuchajcie, udostępnijcie, podzielcie się wrażeniami 🧡

Strach się bać to odcinek o lęku, jego miejscu w naszej kulturze, zaburzeniach lękowych i wychodzeniu na prostą. Rozmawiam z Arkiem Lorencem, autorem książki „Lękowi”.

W tym odcinku opowiadam Wam o toksycznej pozytywności. Dziele się swoimi poglądami i autorki fantastycznie książki „Toksyczna pozytywność”. W tle możecie usłyszeć o tym, dlaczego nie warto wyrzucać wszystkich chwastów z naszego psychologicznego ogródka i o tym, jaki związek z brakiem tolerancji ma uświęcona pozytywność. Miłego odsłuchu 💚

To odcinek o dojrzałości, której nie ma gdy relacje z naszymi rodzicami, przysłaniają nam szansę na bycie sobą. Niezależnie od tego, czy wchodzisz w dorosłość, czy prowadzisz własną rodzinę, rozmowy przy rodzinnym stole mogą często obracać się wokół tych samych pytań: „Kiedy się wreszcie pobierasz?” albo „Kiedy będą wnuki?” Może czujesz wyrzuty sumienia, bo rzadko odwiedzasz rodziców, a jednocześnie jesteś uzależniona od opinii mamy i wsparcia taty? A może regularnie starasz się być kimś innym, niż własną matką czy ojciec?

W najnowszym odcinku podcastu spoglądam na to, jak sobie radzić z rodzinnymi relacjami, które czasem bywają pełne niezdrowych zachowań. Zastanawiam się nad tym, jak wyjść z cienia presji rodzicielskiej czy emocjonalnie wyczerpujących uwikłań z własnymi rodzicami. Wielu z nas nawet po osiągnięciu pełnoletniości może czuć się bezsilnymi wobec rodzicielskiej dominacji.

Korespondując z książką Sandry Konrad „Co powie mama” szukam odpowiedzi na pytanie o to, jak budować zdrowy dystans w relacji z rodzicami.

Okazuje się bowiem, że brak emocjonalnej niezależności może dotyczyć każdego, nawet osoby która z własnymi rodzicami nie ma kontaktu od lat.

@wydawnictwoznakpl

#współpracarecenzencka

Romantyzacja zdrowia psychicznego!

Nawet jeśli będziesz uosobieniem zdrowia psychicznego, a Twoje życie w pełni będzie wyrażać słowo dobrostan, to pojawią się w nim ból, niepewność, bezsensowne decyzje, emocje, których nie rozpoznasz, i potrzeby, których nie zaspokoisz. Pojawią się konflikty, straty, lenistwo, niecierpliwość, kryzysy i bezsens, którego nie da się uniknąć, żyjąc. Czasem w dobrym życiu pojawiają się zaburzenia psychiczne, a najlepsi rodzice popełniają najgorsze błędy. Romantyzacja w rozwoju osobistym jest równie odjechana jak nasze fantazje na temat miłości. Łączy ją z mitem miłości romantycznej jedno: wiara w to, że gdzieś istnieje świat bez cierpienia, konfliktów, problemów. Nazywam to marzeniami nieżywych, owiniętymi w lukrowany papierku rozwoju osobistego.

Żyję, czy to mało? I dojrzałości społecznej.