No dobra!

Pora na małą premierę 😉

Jakiś czas temu zapowiedziałam, że „broimy” co nieco z niezastąpioną psycholożką Joanna Flis. 🫶

No i zbroiłyśmy! Spędziłyśmy pewne letnie przedpołudnie w gościnnych progach Studio PLAC 🎧 i nagrałyśmy pilotażowy odcinek podcastu o wdzięcznym tytule wymyślonym przez Asię „Przestań, bo się wzruszę”. (to jest bardzo dobry tyłu! 😉)

Jutro Międzynarodowy Dzień Przyjaźni.

Z tej okazji z życzeniami wspaniałych przyjaciół obok każdego i każdej z Was - udostępnimy naszą rozmowę w podcastowej przestrzeni „Madame Monday”, którą Asia prowadzi od lat.

Na razie odcinek specjalny w „Madame Monday”, na razie gościnnie, ale kto wie co dalej?

Zobaczcie kulisy nagrania, jutro - posłuchajcie, a potem koniecznie dajcie znać czy… słuchalibyście dalej?

Bo jeśli tak to chętnie wrócimy do brojenia!

Dobrego dnia i uśmiechu w tę szaro-burą pogodę, a rolkę koniecznie zobaczcie do końca! 😂

Ps. 🫶

Dzięki, Asia!

Dzięki, Marcin! Marcin Łukasik

Dzięki, Bestie! Joanna Jędraszek

Dzięki, Marlena! Marlenka Kowalska

Chemia relacji

Pułapki umysłu

Najnowszy odcinek Madame Monday już jets dostępny. I jest dla mnie szczególny, ponieważ mówię w nim o czymś, co długo było dla mnie trudne do uchwycenia o przyjemności.
Nie tej pomylonej z ulgą po ciężkim dniu. Nie tej sprzedawanej przez przemysł wellness w błyszczących opakowaniach. Tylko o tej prawdziwej, głębokiej, czułej, zmysłowej obecności w życiu. Takiej, która zatrzymuje. Która przypomina, że jesteśmy. I że warto.
W tym odcinku dzielę się refleksją o tym, jak bardzo kultura (i my sami) odcięliśmy się od przyjemności. Jak trudno nam ją wpuścić - zwłaszcza kobietom, które przez wieki miały ją dawać, a nie czuć. A przecież przyjemność to nie luksus. To nie nagroda za dobre sprawowanie. To nasze prawo. I często jedyna brama do zmiany.
Rozbieram pojęcia: przyjemność, ulga, rozrywka. Mówię o zmęczeniu, o tęsknocie, o podkradanym groszku z działki i o tym, dlaczego kobieta, która pozwala sobie na przyjemność, staje się nie do zatrzymania.
To nie jest odcinek o hedonizmie. To jest odcinek o wolności wewnętrznej.
Jeśli masz w sobie choć cień pytania "jak chcę żyć" - posłuchaj!

Autobiografia emocji

Dlaczego łatwiej nam wyjść pobiegać, gdy ktoś na nas czeka? Czy można "pożyczyć" czyjąś motywację, gdy nam samym jej brakuje? I co wspólnego mają treningi grupowe z budowaniem zaufania i poczucia przynależności?

W ostatnim odcinku sportowej serii podcastu opowiadam o tym, jak społeczne wsparcie może pomóc pokonać sport-krastrynację, jak budować rytuały wokół ruchu i jak zamienić aktywność fizyczną w przyjemność (nawet jeśli jesteś introwertykiem). Podpowiem też, czym są „społeczne endorfiny” i dlaczego czasem lepiej umówić się na jeden spacer niż na „trzy razy w tygodniu siłownia”.

Ten odcinek powstał we współpracy z Benefit Systems i Multisport.
Dziękuję, że słuchasz i że ruszamy się razem - po dorosłemu.

W tym odcinku dzielę się z Wami osobistym doświadczeniem narastającego lęku egzystencjalnego związanego z sytuacją geopolityczną i próbuję opowiedzieć, czym jest tzw. stres przedtraumatyczny — czyli stan, w którym boimy się nie tego, co już się wydarzyło, ale tego, co dopiero może nadejść.Opowiadam o wpływie mediów społecznościowych na nasze poczucie bezpieczeństwa, o tym, jak trudne jest dziś zachowanie wewnętrznego spokoju i co możemy zrobić, by odzyskać choćby kawałek sprawczości.To odcinek o lęku, ale też o nadziei. O potrzebie lokalnego działania i konieczności stawiania granic niepokojącym treściom. Jeśli czujesz, że świat Cię przytłacza — ten odcinek jest dla Ciebie.

Zespół stresu przedtraumatycznego

Specjalnie dla Was – zapis premiery Gier rodzinnych, podczas której razem z Justyną Dżbik-Kluge rozmawiamy właściwie o wszystkim!

W tym odcinku Madam Monday przyglądam się zjawisku bowaryzmu – ucieczce w iluzję idealnego życia. Inspiracją jest postać Emmy Bovary z powieści Flauberta, ale prawdziwym tematem są nasze codzienne fantazje o „lepszym życiu” – podszyte FOMO, Instagramem, coachingiem, estetyzacją rzeczywistości i presją na sukces. Opowiadam o tym, co się dzieje, gdy marzenia przestają być marzeniami, a stają się narzędziem autodestrukcji. I dlaczego warto marzyć… po dorosłemu.