Kochani,Rozpocznijmy Chrystusowym przywitaniem: "Pokój wam." (J 20:19; SNP).Jest to przywitanie, którym Pan Jezus rozpoczynał spotkania z ludźmi po swoim zmartwychwstaniu. To przywitanie było czymś więcej niż tylko przejawem dobrych manier. Łączy się ono z Jego darem: "Pokój zostawiam wam, mój pokój wam daję; daję wam go inaczej niż daje świat. Nie ulegajcie trwodze, nie bójcie się" (J 14:27).Koronawirus to jedna sprawa. A to, czemu on służy i czemu posłuży – to druga. Ta druga sprawa jest szczególnie warta uwagi w czasach, gdy ponad mówienie prawdy przedkłada się uprawianie polityki, a retoryką dobrobytu maskuje się szwindle. Nie daj się przestraszyć. Nie daj się zaślepić. Na krzyż poszedł za Ciebie nie ktoś inny, lecz Chrystus. Kieruj się zasadą Chrystusowego pokoju, to znaczy żyj i postępuj tak, by pozostawać w wewnętrznej harmonii z obecnym w Tobie Jezusem (1Kor 7:15). A jeśli nie masz pewności, co do Jego obecności w Tobie, przemyśl to i szczerze wyznaj: Panie, zapraszam Cię do mojego wnętrza.Korzystaj z przywileju rozmowy z Nim. Nie żałuj na to czasu. Te rozmowy są warte korony. Jesteście treścią moich modlitw.Wasz, jak zawsze –Piotr

Kochani,Zwróćmy dziś uwagę na wypowiedź Jezusa, z poniedziałku po Wielkie Niedzieli: "Zostało napisane, że Chrystus będzie cierpiał, trzeciego dnia zmartwychwstanie i w Jego imię głoszone będzie wszystkim narodom – poczynając od Jerozolimy – opamiętanie dla przebaczenia grzechów. Wy jesteście tego świadkami. A oto Ja zsyłam na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś nie ruszajcie się z miasta, dopóki nie zostaniecie wyposażeni w moc z nieba." (Łk 24:46; SNP).To niesamowite, że my, dzisiaj, głosząc potrzebę opamiętania mamie, tacie, mężowi, żonie, synowi, córce, dziadkowi, babci, wnukowi, wnuczce, koledze, koleżance, jesteśmy wykonawcami tych słów z Ewangelii – i kontynuatorami tego, co "Wykonało się" na Krzyżu. Tego przywileju nie da się porównać z niczym!W kontekście tej wypowiedzi Jezusa koronawirus spełnia szczególną rolę. "Nie ruszajcie się z miasta". Hmm. Dawno nie stworzono nam takiej okazji. Urzędowo umocowanej! Przypomina mi ona godzinę policyjną sprzed lat, kiedy to forsując parkany przydomowych ogrodów, spotykaliśmy się na modlitwę. Teraz wygląda to na niepotrzebne. Widzimy się na ekranach. "Rozmowy są – jak dawniej – kontrolowane", ale zawsze miało to dobrą stronę: Załatwiało ważną część głoszenia.Bardziej interesujące jest jednak to: "Nie ruszajcie się z miasta, dopóki nie zostaniecie wyposażeni w moc z nieba". Tą mocą z nieba jest Duch Święty. Bez niego ani rusz. Bóg przez koronawirus już sporo zmienił. Któż by się spodziewał takiej skuteczności, takiego tempa, tak oryginalnego obrotu spraw. Dopóki więc każe nam się "nie ruszać z miasta", trwajmy w rozmowie z Nim – ile się da – otwarci na wyposażenie w moc z Nieba. Chodzi nam bowiem nie o samo chwytanie okazji, lecz o działanie na Boży sposób, sposób wart korony. Jesteście treścią moich modlitw.

Wasz, jak zawsze –Piotr

Kochani,Rozpocznijmy od doniesienia: "Wtedy rozjaśnił ich umysły, aby mogli rozumieć Pisma" (Łk 24:45; SNP).To rozjaśnienie umysłu miało miejsce w niedzielę wieczorem, a według żydowskiej rachuby czasu, było to już w poniedziałek. Po "Wielkich niedzielach" następują ważne poniedziałki. Dokumenty biblijne już w czasach Jezusa należały do pism spisanych dużo wcześniej. Mniej więcej tyle, co dla nas pisma Mikołaja Reja. Na podstawie tych Pism Świętych budowano gmach ówczesnej religii. Czy na właściwym ich zrozumieniu? Rozjaśnienie umysłu przy czytaniu Pism jest sprawą zdarzenia. Jezus jako Zdarzenie jest kluczem do rozumienia Pism.Bóg realizuje swój plan nie przez kolejne książki, lecz przez kolejne zdarzenia. Jak koronawirus. Posunął on świat naprzód skuteczniej niż tysiące kazań. Skuteczniej niż cała współczesna polityczna biegunka prawna. Czyń swe życie Chrystusowym zdarzeniem. Wtedy jaśniej zrozumiesz siebie. Podpinaj się w świecie pod Chrystusowe zdarzenia. Wtedy żyć będzie Ci przyjemniej (Mt 11:29-30).Taniej pływać na falach, które stwarza Bóg, niż na falach stwarzanych przez nas samodzielnie. A mądrość jest warta korony. Jesteście treścią moich modlitw.

Wasz, jak zawsze –Piotr

Kochani,Chrystus zmartwychwstał! (Łk 24:1-8). Nie musimy się smucić jak ludzie bez nadziei (1Ts 4:13). Choć Wielka Niedziela upamiętnia zdarzenie historyczne, zmartwychwstanie Jezusa to coś więcej niż fakt podręcznikowy. On zmartwychwstał, by najpierw, przez czterdzieści dni, być pośród swoich naśladowców w stanie widzialnym, namacalnym, lecz wciąż jednostkowym (J 20:24-28). Potem wstąpił do nieba, by po dziesięciu kolejnych dniach zjawić się w Duchu Świętym, nie być już kimś jednostkowym, lecz przeniknąć jestestwo każdego z wierzących.Pierwsi naśladowcy Jezusa musieli czekać dziesięć dni na przyjście Ducha Świętego. Ale to było w historii. Dziś Tobie i mnie nie trzeba dziesięciu dni, chyba że na uświadomienie sobie jakichś istotnych spraw.Jezus zapewnia: "Skoro wy, chociaż źli jesteście, umiecie dobre dary dawać swoim dzieciom, o ileż bardziej Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą" (Łk 11:13).Nie trzeba szukać Jezusa pośród umarłych. On, w Duchu Świętym, jest wszędzie. Wpuść Go w swoje ciało (1Kor 6:19). Wpuść Go w swoje myśli (1Kor 2:16). Łącz się z Nim w każdym zakamarku swojego jestestwa (1Kor 2:10). Żyj Nim. Ciesz się Nim. Promieniuj Nim. Pachnij Nim. Apostoł Paweł kiedyś napisał: "O nierozumni [...], kto was otumanił, was, przed których oczami nakreślony został obraz ukrzyżowanego Jezusa Chrystusa? Powiedzcie mi jedno: Dzięki czemu otrzymaliście Ducha? Dzięki uczynkom nakazanym przez Prawo, czy dzięki słuchaniu z wiarą?" (Ga 3:2). Słuchaj i wierz – i żyj w sposób wart korony. Jesteście treścią moich modlitw.

Wasz, jak zawsze –Piotr

Kochani,W piątek, w Wielkim Tygodniu, Jezus ogłosił z krzyża: "Wykonało się!" (J 19:30; SNP).I tak nastał początek nowej epoki wiary. Jeden z wierzących napisał: "Ponieważ dzięki krwi Jezusa mamy odwagę wkroczyć do miejsca najświętszego nowo utworzoną i żywą drogą, którą nam utorował poprzez zasłonę, czyli przez swoje ciało, a także mamy wielkiego Kapłana nad domem Bożym, przychodźmy ze szczerym sercem, z całkowitą pewnością wiary, z sercem oczyszczonym z wyrzutów sumienia, z ciałem obmytym wodą czystą. Niewzruszenie trzymajmy się nadziei, którą wyznajemy, gdyż Ten, który złożył obietnicę, jest wierny". (Hbr 10:19-24).Bóg Ci zapewnia nadzieję, obietnicę i wierność. Masz dostęp do wszystkiego, co warte korony. Jesteście treścią moich modlitw.

Wasz, jak zawsze –Piotr

Kochani,To stało się w Wielkim Tygodniu, z czwartku na piątek: „Jezus odpowiedział Piotrowi: Zapewniam cię, dziś, tej nocy, zanim kogut dwukrotnie zapieje, trzykrotnie się Mnie wyprzesz. Ale Piotr tym bardziej zapewniał: Nawet gdybym miał z Tobą umrzeć, nie wyprę się Ciebie. Podobnie utrzymywali wszyscy.” (Mk 14:30-31; SNP).To zapewnienie Piotra żyło dwanaście godzin. O czwartej nad ranem, kiedy wstawałem do pracy, Piotr się załamał: „Nie znam tego człowieka”. Potem zapiał kogut. Piotr wyszedł na zewnątrz. I gorzko zapłakał (Mk 14:72; SNP).Strach przed śmiercią to niebagatelna sprawa. Ci, którzy mu nie ulegają, jak w dzisiejszej dobie, coś lub kogoś ratują. Tak jak nasz Pan Jezus. Zapewnia życie innym ten, kto nie żyje sobie i dla siebie.A ci, których strach pokonał – czy nie są już nic warci? Są. Obrazują, jak desperacko walczymy o życie warte gorzkich łez. Czy nie ma dla nich szans? Są. Przecież z powodu „Piotrów” Jezus nie zrezygnował z krzyża. Od gorzkich łez zaczyna się życie przytomne. Wrażliwe na wartość Krzyża. Odważne. Ofiarne. Skromne. Sensowne tu. Gotowe na wieczność. W końcu – warte korony. Jesteście treścią moich modlitw.

Wasz, jak zawsze –Piotr

Kochani,Te słowa Pan Jezus powiedział o sobie, w Wielkim Tygodniu, w świątyni. Tak spointował przypowieść skierowaną do budowniczych przyszłości. Posłuchajmy: "Kamień, który budujący uznali za nieprzydatny, ten właśnie stał się kamieniem węgielnym." (Mk 12:10; SNP).Jezus nie zmieścił się w ich planach. A czy On w ogóle pasuje nam do życia? Kiedyś nie pasował Wschodowi. Dziś nie pasuje Zachodowi. A czy pasuje Tobie i mnie? Czy nie odnosisz czasem wrażenia, że słowa: Niech się stanie Twoja wola, wypowiadamy tak, jak byśmy godzili się na zło konieczne? Z trudnością przyjmujemy Jezusa za podstawę. Chętniej wywieszamy Go na ozdobę. Lecz On jest Kamieniem węgielnym. Nie wpasujemy Go w nasze plany. Możemy jedynie oprzeć je na Nim. Inaczej wszystko się rozleci. Jak teraz.Koronawirus. Dla jednych czas wolnych obrotów. Dla drugich czas szybkich obrotów. Dla wszystkich razem – czas przewrotów. Jeśli przyjdzie Ci stawiać coś od nowa, to Kamień węgielny już masz – powszechniej uznawany za nieprzydatny, lecz jako jedyny wart korony. Jesteście treścią moich modlitw.

Wasz, jak zawsze –Piotr

Kochani,Te słowa mogły paść we wtorek w Wielkim Tygodniu. Posłuchajmy: "Miejcie wiarę w Boga! Zapewniam was, ktokolwiek powiedziałby tej górze: Podnieś się i rzuć w morze, i nie wahałby się w swoim sercu, lecz wierzył, że na pewno stanie się to, co mówi, spełni mu się. Dlatego mówię wam: Wierzcie, że otrzymaliście już to wszystko, o co modlicie się i prosicie, a spełni się wam. A gdy stoicie i modlicie się, przebaczajcie, jeśli macie coś przeciw komuś, aby i Ojciec wasz, który jest w niebie, przebaczył wam wasze wykroczenia. Bo jeśli wy nie odpuścicie, i Ojciec wasz, który jest w niebie, nie odpuści waszych wykroczeń." (Mk 121:22-26; SNP).Z tym przenoszeniem gór, to warto przemyśleć sprawę, szczególnie że za swego życia Pan Jezus nie przeniósł żadnej. Dlaczego? Nie zdążył? Nie przyszedł na to czas? Chce to czynić jako żyjący w nas? Cokolwiek było przyczyną w Jego przypadku, warto sprawdzić w naszym.Jest Wielki Tydzień. I jesteśmy tak różni. I mierzymy się z tyloma sprawami. Może ktoś powinien usłyszeć Twoje: Przepraszam. Może ktoś wciąż czeka na Twoje: Wybaczam. Przenoszenia gór możesz nie doświadczyć nigdy, jeśli nie przesuniesz tej pierwszej. Nie wahaj się przed tym, co warte korony. Jesteście treścią moich modlitw.

Wasz, jak zawsze –Piotr

Kochani,Co wydarzyło się w Wielkim Tygodniu, prawdopodobnie w poniedziałek rano? (Dla Żydów był to trzeci dzień tygodnia). Dowiedzmy się: "Nazajutrz, gdy wyszli z Betanii, [Jezus] poczuł głód. W oddali zobaczył pokryty liśćmi figowiec. Podszedł więc, by się przekonać, czy coś na nim znajdzie, ale gdy się zbliżył, nie odkrył nic oprócz liści; nie była to bowiem pora na figi. Wówczas powiedział do drzewa: Oby już na wieki nikt nie jadł twoich owoców. A przysłuchiwali się temu Jego uczniowie." (Mt 21:13; SNP).Jest to jeden z tych fragmentów ewangelicznych, które współcześni funkcjonariusze środków masowego przekazu mogliby nazwać skandalicznym. Jak Pan Jezus śmiał przekląć na wieki niewinny figowiec? Przecież nie była to pora na figi! Na dodatek uczynił to w obecności swoich uczniów! Skandaliczna lekcja!A koronawirus? Czy on przyszedł w porę? – Na stęsknioną za nim ludzkość? Idzie wiosna. Czas miłości. I kasztanów. I matur. I rozliczeń fiskalnych. I urlopów. Jak ten koronawirus śmiał zakłócić bieg naszej historii?!Funkcjonariusze kultury stworzyli kilka komedii, w których przed ludzkim sądem stawiają Boga. Fajna byłaby komedia z koronawirusem w roli głównej. Niech by go postawili przed sąd! Zażądali wyrównania wszystkich naszych strat. Ironizuję? Owszem. Ironizuję. Jako ludzie za dużo mówimy. Za mało wierzymy. Nie podniecaj się "skandalami". Ufaj Jezusowi. Wtedy każde Jego przyjście w cień Twoich liści, po Twoje figi, będzie w porę. Ty wierz. To warte korony. Jesteście treścią moich modlitw.

Wasz, jak zawsze –Piotr

Kochani,Zacznijmy od deklaracji Pana Jezusa: "Mój dom będzie nazwany domem modlitwy, a wy zrobiliście z niego jaskinię zdzierców!" (Mt 21:13; SNP).Przeżywamy w tym roku szczególny Wielki Tydzień. Zdaje się, że zepchnięty na dalszy plan przez wielki koronawirus prawdziwie przerażonych, lub odpowiednio nastawionych, funkcjonariuszy środków masowego przekazu. Wielki Tydzień zaczął się Palmową Niedzielą i oczyszczeniem świątyni. Pan Jezus wjechał tryumfalnie do Jerozolimy! Oczywiście "spoko" z tym tryumfem. Nie wygląda na to, by nasz Pan dał się nabrać na aplauz na wpół świadomych sprawy tłumów.Z perspektywy Boskiej koronawirus nie jest jakąś siłą przeciwną Bogu w tym znaczeniu, że stało się coś, co wymknęło Mu się spod kontroli. Przeciwnie, koronawirus niczym wielkoniedzielny osioł wniósł Jezusa we współczesny kościół i wymiótł ludzi z jego wyznaniowych "świątyń". Zapełnialiśmy je, lecz na ile świadomi? I czego świadomi? I z jakich powodów? Stoją puste. Koronawirus, przy okazji, przyniósł ulgę wszystkim rozdzieranym w niedzielny poranek przez pytanie: Iść dziś, czy nie iść? Nareszcie nie ma wyboru! Oczywiście, że nie iść, szczególnie, że to może kosztować sto razy więcej niż 30 srebrników, na które ktoś wycenił Jezusa.Na ile my uczyniliśmy z kościoła jaskinię wyznaniowych zdzierców? Na ile ja to uczyniłem, bo przecież, jako pastor, noszę odpowiedzialność szczególną. Od lat chodzę z tym pytaniem, ale tegoroczna, koronawirusowa, Palmowa Niedziela stawia to pytanie wyraźniej. I nareszcie. Koronawirus, na którym Jezus jak na ośle wjechał w tegoroczny Wielki Tydzień, i sam Jezus – w swojej deklaracji – stawiają nas też przed pytaniem o nasze domy, w których siedzimy zamknięci. Przyjście Jezusa zakończyło czas świętych – domów (J 4:23–24), a rozpoczęło czas naszych –domów, które On chce uświęcić przez swą obecność w Duchu (1Kor 6:19). Czym jest Twój dom? Domem modlitwy? Czy jaskinią zdzierców? Wyznania nie przetrwają. Strata będzie doczesna. Czy przetrwasz Ty i Twój dom? Oto jest pytanie. Czy Jezus Palmowej Niedzieli zakończy wjazd przed Twoimi drzwiami, czy je otworzysz, by wjechał i zrobił porządki u Ciebie? Korony innych zostaw innymi. Zawalcz o swoją. Jesteście treścią moich modlitw. Twórczego tygodnia.

Wasz, jak zawsze –Piotr