பேரொளிப் பிழம்பான சிவபெருமானின் அம்சமாகவே திகழும் சுந்தரர், திருக்கயிலைக்கு திரும்பி வரும் அழகு அற்புதமாய் மலர்கிறது . சுந்தரரின் பூலோக விஜயதின் பின்புலமும் சுருக்கமாக. அருள் பெற்ற ஆன்ம எழுத்தால் தமிழ் ஆன்மிக இலக்கியங்களை அமரத்துவம் பெறச் செய்த நாகர்கோயில் கிருஷ்ணன் அவர்கள் மற்றும் நர்மதா நிறுவனத்தாரின் சிவத்தொண்டை போற்றுவோம். ஓம் நமசிவாய!

பக்தி இலக்கியங்களில் மிக முக்கிய இடம் நாயன்மார்கள் வரலாற்றுக்கு உண்டு. அநபாய குலோத்துங்க சோழனின் வேண்டுகோளுகிறங்கி, மிகுந்த முயற்சிக்கு பிறகு சேக்கிழார் திருத்தொண்டர்களின் பெருவாழ்வை தொகுத்து, தில்லையில் ஒரு வருட காலம் அவற்றை நாள்தோறும் விரித்து பொருள் நயம் உரைத்து, பொது மக்களையும் சான்றோரையும் பக்தி பரவசத்தில் ஆழ்த்தியுள்ளார். அந்த நிகழ்வுகளின் சுருக்கமாக இப்பகுதி அமைந்துள்ளது. அறுபத்து மூவர் கதைகளை சாமான்யர்களிடம் கொண்டு சேர்க்கும் நல்ல நோக்கத்தில், பெரிய புராணத்தை, வசன நடையில் தொகுத்தளித்த பிரேமா பிரசுரத்தாருக்கு, தமிழ் கூறும் நல்லுலகு பெருங்கடன்பட்டுள்ளது. நமது வாழ்த்துக்களும் ஓங்கி ஒலிக்கட்டும்! ஓம் நமசிவாய!

சிறுவயது முதலே முறைப்பெண், மாமன் எனக் கூவி, இளம் நெஞ்சில் ஆசை வளர்த்து, பின் ஜாதகக் காரணம் காட்டி பிரிப்பது பெரியவர்களின் மிகப்பெரும் குற்றம் என்று நிறுத்தாமல், பிராப்தம் என்று அந்த வஞ்சகத்திற்கு நியாயம் கற்பிப்பதா என்று சாடுகிறார் ஆசிரியர். இள மன ஓட்டங்களை மிக நுட்பமாக 1940களிலேயே சிறுகதை வடிவில் விவரித்த ஆசிரியரின் எழுத்து வன்மை மிகச் சிறப்பு...

குடும்பச் சூழலில், யாருக்காக யார் விட்டுக்கொடுப்பது, எதற்காக என்பதில் நீடிக்கும் குழப்பத்திற்கும், தெளிவிற்கும் இடையே நடப்பவை ஒவ்வொருக்கும் ஒருவகை தனி அனுபவம் எனலாம். குறிப்பாக பெண் என்பதற்காக முதலில் விட்டுக் கொடுக்க வேண்டிய அவசியம் என்ன என்று அன்றைய சூழலிலேயே கேள்வி எழுப்பியுள்ளார் ஆசிரியர்.

இல்லற உன்னதத்தையும், நட்பின் அருமையையும் ஒரே கதையில் மிக எதார்த்த சம்பவத்தால் உணர்த்துகிறார் கு ப ரா.

உண்மைக்கதை என்ற தலைப்பில் உண்மைக்காதல் எது என புதிர் போட்டு பின் விளக்குகிறார் கு ப ரா. காதல் என்ற பெயரில் கண்டதை எழுதும் போக்கை அன்றே சாடியுள்ளார்.

வாழ்வின் போக்கு பல சமயங்களில், மனிதர்களின் அபத்தங்களால் விளைந்த கூட்டு வினையாய் இருக்கிறது. சில சமயங்களில் காலத்தின் பிடியில்... எதிர்பாரா திருப்பங்களும் நிகழவே செய்கின்றன.

நிலையாமை தத்துவத்தை ஒரு பொருந்தாக் காதலால் விவரிக்க முற்படுகிறார் ஆசிரியர். ஒரு மட மாதும்... என்ற பட்டினத்தார் பாடல் உணர்த்தும் உண்மையை போல்...

குடும்ப விவகாரங்களில் ஒட்டுதலின்றி உப்பு சப்பில்லாதவராய் இருப்பவரையும் அவர்களை பொறுத்துக் கொள்ளும் அன்புடையவரையும் காணலாம் இக்கதையில்...

அரவணைப்பின் - அன்பின் இதத்தில் தான் பூமிப்பந்து ஈரத்தோடு இயங்கிக் கொண்டிருக்கிறது என்பதே புத்தன் கண்ட மார்க்கம் என்றாலும், எதிர்பார்ப்பே இல்லாத அன்பு அவ்வளவு சுலபமா என்ன?