Erbarmen, zu spät, die Hesse komme, sou  hunn d' Rodgau Monotones gesongen, 1984. D' Hessen si gëscht komm an hu gewielt an de Nico Graf mengt a sengem Commentaire, déi Hessen wieren awer net esou singulär wéi een denke kéint.

D'Carte Blanche, haut vum Paul Hammelmann, beschreift Episoden aus dem Liewen vun engem banalen, jo eigentlech normale Matmënsch.
Si weist – zu enger Zäit wou d’Ideologien vum Rietsextremismus ëmmer méi salonsfäeg ginn – zu wat esou Regimmer an mir „normal“ Mënschen fäeg sinn, wann de Kontext stëmmt an d’Politik dat zouléisst.
Dëse Beitrag soll net als Zäitdokument, mee als Warnung verstane sinn!

D'Carte Blanche, haut vum Paul Hammelmann, beschreift Episoden aus dem Liewen vun engem banalen, jo eigentlech normale Matmënsch.
Si weist – zu enger Zäit wou d’Ideologien vum Rietsextremismus ëmmer méi salonsfäeg ginn – zu wat esou Regimmer an mir „normal“ Mënschen fäeg sinn, wann de Kontext stëmmt an d’Politik dat zouléisst.
Dëse Beitrag soll net als Zäitdokument, mee als Warnung verstane sinn!

Si haten sech zu Leipzig kenne geléiert.
De Jousef huet an der Uniklinik Medezin studéiert an d’Irène hat Konschtgeschicht zu Florenz geléiert.
Direkt no der Hochzäit wollten si mat hirem Opel Coupé en Tour duerch d’Alpen maachen, mee aus der Hochzäitsrees ass näischt ginn, den Jousef huet direkt musse schaffen goen an 3 Méint drop ass hiren 1. Fils, de Rolf op d’Welt komm.
Et ware laang Deeg fir de Jousef, mee och wann hien mol méi spéit vun der Schaff koum, huet hien sech nach Zäit geholl fir mat de Kanner – si haten der entretemps 4 – ze spillen, wärend d’Irène d’Nuetiessen preparéiert huet.
De Josef war zefridden mat senger Aarbecht an huet sech eng Éier draus gemaach, seng Aufgaben gewëssenhaft an zur Zefriddenheet vu senge Cheffen auszeféieren.
Säi Betrieb war gutt organiséiert: si hunn syntheteschen Gummi un IG Farben geliwwert, d’Föterfabrik Alex Zink huet hinnen Fraenhoer ofkaf an doraus Strëmp fir U-Boot Matrousen fabrizéiert, d’Pharmaindustrie Schering an Bayer AG huet bei hinnen Tester fir fécondation in vitro an Typhusmedikamenter duerchféieren gelooss.
De Josef war vun sengen Confrèren unerkannt als bedeitenden Medeziner op sengem Gebitt.
Hien huet dann och aussergewéinlech Experimenter duerchgeféiert wéi Sterilisatioun mat Roentgenstrahlen oder Formolinjektiounen an den Ënnerleif.
An de Summerméint, wann d’Kanner am Bett lungen, ass de Josef mat senger Fra Kréischelen plécke gaang.
Hien hat an dësem Summer innerhalb vu nëmmen 8 Wochen 320 000 Judden an de Gas geschéckt.
Dem Josef säi Fachgebitt awer war recherche iwer monozygote Zwillingen an Deviatiounen vum mënschleche Skelett.
Enges Daags sinn him 2 Männer opgefall – Papp a Fils – de Papp hat e Bockel an de Fils e Klompfouss.
Dës aussergewéinlech Kombinatioun huet säi wëssenschaftlechen Interessi belieft an hien huet seng Mataarbechter ugestallt d’Skeletter fräi ze leeën.
Déi 2 Männer déi eréischt just aus dem Ghetto vun Lodz ukomm waren, hunn Macaroni z’iesse kritt, sin ausgedoen an an de Kapp geschoss ginn.
Fir d’Fleesch vun de Schanken propper ze trennen ass op Calciumhypochlorit verzicht ginn an d’Kierperen sinn an Bitercher 5 Stonne laang virun der SS-Barack gekacht ginn.
D’Männer vum Sonderkommando**, auserhéngert, hunn heemlech d’Fleesch aus de Bitercher giess, an der Meenung et wier de Menu fir d‘SS-Mannschaft.
D’Skeletter sinn den Dag drop mat spezial Courrier an den anthropologesche Musée op Berlin transportéiert ginn. Op der Këscht stoung: „Eilpost. Geheime Kommandosache.
Ennerschriwwen: „Dr Josef Mengele, Ausschwitz“
E banale Mënsch.



* Hannah Arendt
**Sonderkommando: Häftlingen, meeschtens Judden, déi bei de Gaskummeren an den Krematorien geschafft hunn.

Dokumentatioun:     
Olivier Guez „la disparition de Joseph Mengele »
Prix Renaudot 2017
Miklós Nyiszli « Médecin à Auschwitz »

E kléngt e bësse wéi e Reesreportage, den Apropos vun haut de Mëtteg. Ma de Luc Marteling hëlt eis mat op eng Flucht. Eng mat engem Happy End. Ma souguer doriwwer konnte verschidde Leit sech net freeën. Viru wat lafen déi fort?

D'Politik ass ëmmer iwwerzeegt op festem Buedem ze stoen – egal op Regierung oder Oppositioun. Op dëse Buedem wierklech ëmmer sou a Bëtong gegoss ass – dozou eng Carte Blanche vum Philosoph Jean-Luc Thill.

Ënnert engem Dogma versteet een allgemeng eng Meenung déi net falsch gemaach ka ginn, also ëmmer wouer ass. An eisem Kulturkrees gëtt et nëmmen eng Persoun déi sou Wourechten fir all Éiwegkeet opstelle kann, an zwar de Poopst, wann en eng Meenung als 'ex cathedra' also als onfehlbar deklaréiert. Fir d'lescht wär dat 1950 de Fall wou den Pius XII. (12.) der Mënschheet, op mannst mol dem chrëschtlechen Deel dovunner, 'ex cathedra' kloer gemaach huet dat Maria mat Leif a Séil wierklech am Himmel opgeholl gouf. D'Iddi dat de Poopst sech net ieren kann ass iwwregens net sou al wéi e menge kinnt: eréischt 1870 huet den 1. Vatikanum dës Onfehlbarkeet 'ex cathedra' zréck behal.  Niewebäi sief bemierkt dat Zölibat  net zu den Dogmen mat 'Onfehlbarkeet-Status’ gehéiert.
Souvill zur Geschicht. An engem moderne Sënn sinn Dogmen awer soss näischt wei intellektuell Wanderdünen. Wien dropsteet ass dovun iwwerzeegt op festem, also sécherem dogmateschen, Grond ze stoen; an nawell drifft en lues awer sécher - a virun allem onbemierkt – of (oder fort??). Op sou moderne Wanderdünen sëtzen noweislëch politesch Parteien – well déi sech nach ëmmer drop behaapten Recht zu hunn an um sécheren Wee ze sinn, och nodeems se selwer schonns laang gemierkt hunn op Holzwëer 'à la Heidegger' ënnerwee ze sinn. Ass en dann schlussendlech an der Sakgaass gelant, da muss Chamber, wéi och ëmmer méi  Presse, sech der Wanderdün unhuelen, fir Fro vun der politescher Responsabilitéit ze stellen, an natierlech oder virun allem den Konsequenzen déi sech dorausser erginn. Wär déi lescht grouss Wanderdün vun der fireschter Regierung mat Secherheet d'Affäre ronderüem de Geheimdengscht, sou ass der aktueller Regierung hir Lieblingswanderün déi vun der Transparenz a Kommunikation ginn. Dei aktuell Koaltionsverhandlungen berufen sech op eng ganz Nei: an zwär dat de Wieler den 14. Oktober dei geleeschten Arbecht vun der leschter Legislaturperiod net ofgestroft, mä confirméiert huet. Op der anerer Wanderdün, där vun der leschter an eventuel neier Oppositonspartei ass et dogéint d’Argument sie wiren déi mat de meeschte Stëmmen, also déi staarkst Partei. Dobäi légitiméieren sech dës Wanderdünen mam selwechten Dogma: dat vum ominösen Wielerwëllen, an dem sengem Respekt.
   
Sou modern Dogmen, also intellektuell Wanderdünen, kennen och nëmmen een effikasst Géigemëttel: de gesonde Mënscheverstand a Gesetzer déi sech dorops beruffen. Eng Méiglechkeet géint sou Wanderdünen firzegoën ass selwer schons zu enger ginn: nämlech d'Iddi fir d'Mandater vun Ministeren op zwou Legislaturperioden ze begrenzen, oder och nach Doubelmandater vun Gemeng a Chamber ofzeschafen wéi se mol am fireschten Wahlkampf proposéiert goufen. Deemols ass d'Iddi net gutt ukomm a mëttlerweil schengt et wéi wann dat och gutt sou wir, well déi aktuell Dogmatiker och laang erausfond hunn dat si awer gären un der Muecht géife bleiwen.

Schlussendlech soll mat deem villen Gewanders awer eng Kéier Schluss sinn. De schëllegen ass schnell fond: eisen uralen an neierdengs furchtbar ongerechten Wahlsystem. Dee muss geännert ginn – ee fir allemol an elo och wirklech fir zegudds. D’Iddi ass net nei mä biswell huet keen sech dorunner gestéiert -  jidefalls net a politische Kréisser. Opamanst kann des Iddi einfach iwerpréift ginn: all Stull um Krautmaart ass an all Bezierk d’selwecht vill Stëmme wärt. Bleift d’Hoffnung dat dësen Dossier net openeits just eng weider Wanderdün an eiser politescher Landschaft gëtt, wann et en net schonns eng ass!

Et ass gewielt, d'Koalitounsverhandlunge lafen, déi déi verluer hu lecken d'Wonnen a froe sech wat se falsch gemaach hunn.
Vu ville Säite gouf op d'CSV an op d'LSAP geschoss. Déi traditionell Volleksparteien hu jo Plomme gelooss an e Renouveau deen néideg ass schéngt evident.
Ganz séier gouf do op déi "al Huese" geklappt, déi Mat-Schold wieren, well se net géinge réckelen.
De Pit Everling freet sech wou d'Parteien dann ouni dës "al" Politiker wieren?

A senger Carte Blanche mengt den Dr Rauchs dass elo wou d'Equipe vu Gambia confirméiert ginn ass, och den Numm Gambia rehabilitéiert misst ginn.

    Anescht wéi zB an Deitschland a Frankreich, hun déi Lëtzebuerger Protestwieler léiwer Leit ouni Ideen, wéi Leit mat schlechten Ideen gewielt. An sie hun domat och gewisen, wéi stolz se op hir Sprooch sin, déi nach nie esou gesond a lieweg war wéi haut, an dass eist Schwätzen also keng Ambulanz brauch wéi dat am Wahlkampf demagogesch gefourdert gouf. Mat eisem populären Ausseminister hun déi meescht Wieler dem Rietsextremismus "merde alors" gesot, an aus dem populisteschen "Mir wëlle bleiwe wat mer waren" e politeschen "Mir wëllen halen wat mer hun" gemaach. Wat awer och heescht, dass de Lëtzeburger konservativ bleiwt, an, zum Deel wéinstens, folgerichteg vun der CSV zu déne Gréngen trëppelt. Den ex-futur Premier leckt elo séng Wonnen, a hie waert geschwënn vu sénge Kanner an engem totemisteschen Festmahl gefriess gin, frei nom Sigmund Freud sénger Totem und Tabu -Theorie, dass d'Bouwen aus der primitiver Hord de Papp verspeisen, fir dono séng Fraen, spriech séng Wieler, ënner sech opzedeelen.  

    Mee esou wéit ass et nach nët, well fir de Moment ass nët nemmen d'Equipe Gambia bestaetegt gin, mé och den Numm Gambia ass rehabilitéiert gin. Erënnert iech: déi schlecht Verléierer vun 2013 haaten deemols op a éng condescendant, jo bal rassistesch Manéier der Koalitioun aus LSAP, DP an Déi Gréng den Numm vun deem kléngen westafrikanesche Staat gin, wéi wann eng Bananerepublik dat selwecht waer wéi eng Kachkéismonarchie. Mé et ass elo un der Zeit, dass de Numm Gambia nët méi wéi e Makel empfonnt gëtt, mé wéi eng Devise, déi déi aal an nei Koalitioun sech op hire blo-roud-grénge Faendel schreiwe soll.  

    A séngem Buch "Das Unheimliche", huet de Freud erklärt wéi eist Onbewosst ganz oft e Wuert a séi Contraire verdréint. Dat letzeburgescht Wourt Moss zB kënnt aus dem Jenischen, wou et fir e liicht, zimlech onmoralescht Meedchen stoung. Haut ass eng flott Moss einfach eng attraktiv Fra. Aehnlech ass et dem Wourt Neger ergaang: waehrend der Kolonialperiod war et pejorativ a rassistesch besaat, dunn ass et politesch inkorrekt  gin, bis dat  e puer schwaarz Intellektueller, wéi de Leopold Senghor ouder den Aimé Césaire, d'Wuert négritude entdeckt hun an du mat vill Eleganz a Selbstvertrauen der afrikanescher Kultur hir Lettres de noblesse erëm gin hun. Esou ass et och dem Jazz ergaangen: schwaarz Sklaven hun en op den amerikaneschen Cottengsfelder erfonnt, hun en dunn an de Bordellen vu New-Orleans erneiert a spillen en haut an der Philharmonie. Vill Harmonie ass et och am Waalkampf gin, ze vill zugour, an dofir waer et gud wann d'Gambiakoalitioun d'politesch Partitioun vun eiser Heemecht elo regelrecht verjazzen a moderniséiere géif.