Tijn Touber is heel veel. Hij is schrijver, muzikant, inspirator en tevens de oprichter van de band Loïs Lane. Hij schreef de titelsong voor de Dick Maas-film Amsterdamned, geeft trainingen en schrijft boeken.

Voor Tijn Touber was de periode tussen zijn zestiende en zevenentwintigste een en al seks, drugs en rock-’n-roll. ‘‘Ik ben geboren in 1960 en begon in mijn tienerjaren te spelen in bandjes. Het was punktijd en veel drugs hoorde daarbij. Daarnaast hadden we een heel donker toekomstbeeld.’’ In deze wereld met de mentaliteit ‘no future, fuck the system’ groeit Touber verder op. ‘‘Toen ik eenentwintig was ontmoette ik Monique Klemann. Naast dat we een relatie kregen, ontstond de band Lois Lane. Een muzikaal groot succes voor ons beiden.’’

Loïs Lane

De band van de zussen Klemann is een succes, maar medeoprichter Touber kon daar niet van genieten. ‘‘Zelfs als we een hit hadden, kon ik daar nooit echt blij om zijn. Genieten vond ik lastig. Ik was allang bezig met wat er na deze hit zou komen. Dat extremisme zit nog steeds in me, maar weet ik nu te handhaven.’’

Allemaal verlicht

Touber had steeds meer drugs nodig en wist dat hij dit nooit lang nog zou volhouden. Het was het moment waarop hij tot inkeer kwam. ‘‘Ik ontdekte de kracht van meditatie. Het heeft me geholpen om balans aan te brengen in mijn leven. Ik zie het nu als mijn missie om andere mensen te laten zien dat ze verlicht zijn. Zolang je denkt dat je verlicht moet worden zit je in de valkuil dat we steeds op weg zijn iets te worden. Rijker, beroemder, verlichter. De les die ik naar buiten wil brengen is dat iedereen allang verlicht is. Als iedereen gaat ervaren dat in zichzelf en in anderen te zien, dan krijg je een heel andere wereld. Dan hoeft niemand te vertellen dat regenwouden platbranden niet goed is of dat we geen oorlog moeten voeren. ’’

Zie het privacybeleid op https://art19.com/privacy en de privacyverklaring van Californië op https://art19.com/privacy#do-not-sell-my-info.