Czy bez bata zgłupieję? O micie racjonalnego krytyka i sile mądrego, wspierającego głosu.

Wielu z nas wierzy, że nasz wewnętrzny krytyk mówi prawdę, że to on trzyma nas przy ziemi, chroni przed błędami i utratą kontroli.

Ale co, jeśli to nie racjonalność, tylko strach?

I co, jeśli ten głos wcale nie jest obiektywny, tylko zniekształcony, tak samo jak głos wewnętrznego pochlebcy?

W tym odcinku opowiadam:

– dlaczego ufamy surowym myślom bardziej niż wspierającym (negativity bias, kulturowe dziedzictwo „bata” i etos pracy),

– jak psychologia tłumaczy zjawisko krytyka – od CBT po terapię współczucia (CFT),

– co chroniczna krytyka robi z naszą psychiką i zdolnością do działania,

– oraz jak brzmi inny głos: wrażliwy, ciekawy, mądry, wspierający.