W artykule “Post-ity i tatuaże, czyli o (nie)byciu swoją pracą” , który ukazał się w majowym @magazynpismo Zuzanna Kowalczyk pisze “Pułapką jest ograniczenie swojego poczucia ja do jednej roli i uczynienie z niej niezmiennego sedna nas samych. Mogę czuć, że ważną częścią mnie jest pisanie, a jednocześnie nie redukować wizji samej siebie do tego, czy piszę.”

W Zuzannie “zakochałam się” po tekście “W pogoni za doskonałością” (Magazyn Pismo, maj 2021), potem wespół napisałyśmy “Pułapki psychowashingu” (wrzesień 2023). Moja fascynacja spojrzeniem Zuzanny na kulturę i świat to nie jest one text stand, zatem obserwując wśród tematów poruszanych w gabinecie trudności z utożsamianiem się z pracą, postanowiłam ją zaprosić do dyskusji także i tu.

A Ty? Jesteś swoją pracą?

Za możliwość realizacji i dystrybucji tego odcinka dziękuję Patronom i Patronkom podcastu! :* you cool!

Montaż: Eugeniusz Karlov

To na jego wykładzie po raz pierwszy usłyszałam o perfekcjonizmie w wersji klinicznej. O tym jak koreluje z zaburzeniami nastroju, zaburzeniami lękowymi, czy wypaleniem zawodowym. Koncept wydawał mi się niezwykły i tak dobrze wyjaśniający część funkcjonowania osób, które spotykam w gabinecie. Ba! Mojego własnego czasem też ;) 

I wiecie co? Teraz wydał książkę, która właśnie ukazała się w języku polskim!!!

Podcast powstał we współpracy z @wydawnictwogwp, wydawcą książki “Perfekcjonizm kliniczny” autorstwa mojego rozmówcy, prof. Eduardo Keegana. Książka jest praktycznym przewodnikiem dla terapeutów i klinicystów, którą szczerze polecam!

Uwaga! Rozmowa jest realizowana w języku angielskim. Tłumaczenie znajdziecie na moim blogu https://www.joannagutral.pl/perfekcjonizm-2-0-rozmowa-z-prof-eduardo-keegan-odc-82/

Perfekcjoniści, jesteście tutaj? ;) 

prof. Eduardo Keegan - Kierownik Katedry Psychologii Klinicznej i Psychoterapii na Uniwersytecie w Buenos Aires w Argentynie. Prezes Argentyńskiego Towarzystwa Terapii Poznawczych i Behawioralnych oraz członek honorowy Polskiego Towarzystwa Terapii Behawioralnych i Poznawczych (PTTPB). Z PTTPB współpracuje od 2002 roku. Jest psychoterapeutą i superwizorem psychoterapii. Specjalizuje się w terapii zaburzeń borderline, psychopatologii, depresji i zaburzeń lękowych. Wykładał i nadzorował psychoterapię w Paragwaju, Urugwaju, Peru, Litwie i Łotwie. W 2011 r. Uniwersytet w Buenos Aires przyznał profesorowi Keeganowi nagrodę Grandes Maestros (Wielkich Mistrzów) za jego wkład w naukowy rozwój psychologii.

Montaż: Eugeniusz Karlov

Korzystając z dnia premiery odcinka, zapraszając do dyskusji przedstawicielkę najbliżej empirycznie spowinowaconą z Zygmuntem Freudem, postanowiłyśmy przyjrzeć się relacjom z matkami, ich znaczeniu dla naszego funkcjonowania na początku i w dalszych etapach życia.

W odcinku udział wzięła psycholożka, psychoterapeutka psychodynamiczna, współwłaścicielka best poradnia zdrowia psychicznego ever @dom_rozwoju, czyli Joanna Gruhn-Devantier. Istnieje przyjaźń i porozumienie między modalnościami ;)

Odcinek sponsorują słowa ambiwalencja i elastyczność, a odcinek dedykujemy wszystkim matkom i ich dzieciom, a także matkom matek i dzieciom ich dziatek. Bo każda matka, chociaż zapisuje rozdział “macierzyństwo” od nowa, jest księgą w której rozdział “dzieciństwo” był naznaczony innym macierzyństwem i czasem.

Za możliwość realizacji i dystrybucji kłaniam się nisko Patronom i Patronkom.

O Gościni: Joanna Gruhn-Devantier - psycholożka, psychoterapeutka w trakcie procesu certyfikacji.
Ukończyła Uniwersytet Warszawski oraz Szkołę Psychoterapii Dialog, a obecnie rozwija swoje kompetencje w Zaawansowanej Szkole Współczesnej Psychoterapii Psychodynamicznej. Prowadzi psychoterapię indywidualną osób dorosłych oraz młodzieży w nurcie psychodynamicznym, a szczególnie bliska jest jej metoda Psychoterapii Opartej na Mentalizacji. Współzałożycielka warszawskiej poradni psychologicznej Dom Rozwoju. 

Fot. moje @opowiedziane_swiatlem

Montaż: Eugeniusz Karlov

Trauma transgeneracyjna… kit, czy coś, co faktycznie waży na naszym funkcjonowaniu? Nie znam się na biologicznych mechanizmach na tyle, aby być tu głosem eksperckim. Zatem zamiast głosić magiczne treści, zapraszam do rozmowy wybitnego specjalistę w tej dziedzinie, lekarza i naukowca, autora publikacji w takich czasopismach jak Nature czy Science, przed Wami rozmowa z dr Ali Jawaid.

Ten odcinek nie powstałby bez wsparcia Patronów i Patronek.

Podcast realizowany jest w języku angielskim, ale tłumaczenie rozmowy znajdziecie na moim blogu www.joannagutral.pl (jeśli nie już, to będzie lada moment!)  – bierzcie i ślijcie w świat, bo wierzę, że rozumienie jest ważne w życiu bardzo. Zapraszam do wysłuchania rozmowy.

Fot. moje @opowiedziane_swiatlem


Gość:

Dr Ali Jawaid -  lekarz i naukowiec o wykształceniu zarówno klinicznym, jak i neurologicznym. Ukończył studia medyczne na Uniwersytecie Aga Khan w Karachi, w Pakistanie, a następnie odbył staż w zakresie neuropsychiatrii na Baylor College of Medicine w Houston, TX, USA. Następnie ukończył studia doktoranckie (MD-PhD) w dziedzinie neurologii w Szwajcarii. Obecnie dr Ali Jawaid jest kierownikiem Pracowni Badań Translacyjnych w Chorobach Neuropsychiatrycznych (TREND Lab) w Instytucie Nenckiego w Warszawie. Dr Jawaid pracował intensywnie w dziedzinach traumy dzieciństwa, pamięci, zaburzeń neurodegeneracyjnych, neuroepigenetyki i dziedziczenia epigenetycznego. Jest autorem ponad 75 publikacji w znaczących czasopismach naukowych, takich jak Nature, Science, Nature Neuroscience, Nature Human Behavior, Neuron, Nature Communications, Trends in Genetics, EMBO Journal i Molecular Neurodegeneration (h-index=29). Obecnie jest stypendystą FENS-Kavli Network of Excellence, platformy 30 najwybitniejszych neurologów w Europie w ciągu 15 lat od uzyskania doktoratu. Poza pracą naukową jest autorem fikcji, poetą i entuzjastą wirtualnej rzeczywistości.

Montaż: Eugeniusz Karlov

Jak wyglądałby dla Ciebie świat, gdybyś całe życie patrzył_a tylko przez jedno okno, nie mając żadnych albumów, zdjęć, Internetu? Jak wyglądałby Twój świat, gdybyś oglądał_a ten sam telewizyjny program lub korzystał_a z jednego źródła informacji?
 
Wygnijmy zatem szyję naszej wyobraźni, zakwestionujmy to, co w myślach automatyczne i sprawdźmy, czy to, w co wierzę, co myślę i co czuję jest jedynym sposobem postrzegania rzeczywistości?

Tak, tak, to jest podcast z naszej ulubionej serii… do pomyślenia!

To jak tam z tymi Waszymi procesami poznawczymi? Gibkie czy zastane? 

Za możliwość realizacji i dystrybucji tego podcastu kłaniam się nisko dziękując wielce Patronom i Patronkom. 

Montaż: Eugeniusz Karlov

Brené  Brown, jedna z najchętniej czytanych amerykańskich psycholożek, od dwóch dekad zajmuje się badaniem wstydu, odwagi, wrażliwości i empatii. Z badań Brown wynika, że proszenie o pomoc, kiedy tego potrzebujemy i przezwyciężanie związanego z tym wstydu, to kluczowe czynniki budujące naszą odporność psychiczną i dobrostan. Pozwalają one dostosować się nam do zmieniających się warunków życia i przeciwności losu, które doświadczają każdego.
 
Serwis pomagam.pl rozpoczął właśnie kampanię pod hasłem - “Jutro to mogę być ja i poproszę o pomoc. Bez wstydu. Nie oceniam. Pomagam.” Inspiracją do tej kampanii był insight z analizy wybranych zbiórek na Pomagam.pl w 2023 roku oraz z bezpośredniego kontaktu z osobami zakładającymi zbiórki. Wysnuwał się z tego jeden ważny wniosek: chętnie pomagamy innym, ale proszenie o pomoc dla siebie bywa trudne.

Temu dlaczego tak jest postanowiłam się przyjrzeć z moją gościnią:

Dobrosława Gogłoza jest dyrektorką zarządzającą serwisu Pomagam.pl, prezeską Fundacji Pomagam.pl, oraz założycielką agencji All Hands, która specjalizuje się w promowaniu biznesów, mających pozytywny wpływ na świat. Założyła serwis Doing Good, który pomaga znaleźć pracę w branżach działających na rzecz ludzi, klimaty czy rozwoju demokracji. Była założycielką i wieloletnią prezeską Stowarzyszenia Otwarte Klatki, organizacji zajmującej się ochroną zwierząt hodowlanych, która została
uznana za jedną z najskuteczniejszych na świecie.

W odcinku trochę doświadczenia, sporo psychologicznych mechanizmów stojących za pomaganiem, ale i nasze doświadczenia oraz wątpliwości.

Korzystaliście kiedyś z crowdfundingu? Pomagaliście lub sami potrzebowaliście wsparcia?

Odcinek powstał pod patronatem i we współpracy z serwisem pomagam.pl

Jadąc komunikacją miejską podsłuchałam rozmowę dwóch mężczyzn, na oko, w moim wieku. Dyskutowali o majówkowych planach, po czym skwitowali je jednym zdaniem - majówka to takie święto grilla i piwa.

Lubię grilla, gorzej z piwem. Ale słysząc tę rozmowę pomyślałam przede wszystkim o tym, jak obecnie wygląda społeczne przyzwolenie na użytkowanie alkoholu i czy nie popadamy w złudne przekonanie, że uzależnienie to tylko tania substancja i duże życiowe kłopoty? Czy wykwintne trunki opierają się mechanizmom uzależnienia? Nie.
 
O picu ryzykownym, procesach stojących za uzależnieniem i drogach leczenia osób uzależnionych rozmawiam z Kamillą Puławską - psycholog, certyfikowaną psychoterapeutą poznawczo-behawioralną (nr certyfikatu 1092), specjalistą psychoterapii uzależnień, certyfikowaną specjalistką  w zakresie profilaktyki i rozwiązywania problemów alkoholowych w społecznościach lokalnych, biegłą sądowa w przedmiocie uzależnienia od alkoholu.

Za możliwość realizacji i dystrybucji podcastu dziękuję wielce i kłaniam się nisko Patronom oraz Patronkom.

Montaż: Eugeniusz Karlov

Suplement komentowany głosem targanym przez alergię: psychowashing 1.5

Ja wiem, że sama to zaczęłam, więc nie mam pretensji o te wszystkie wiadomości “Asia, co myślisz o…”. Rozumiem to. Sama pytam ekspertów stając pomiędzy różnymi wątpliwościami, a przede wszystkim zastanawiając się dogłębnie czy popularyzacja wiedzy w internetowym wydaniu nie zaczyna zjadać własnego ogona. Ja także doceniam, że macie do mnie takie zaufanie (chociaż ostrzegam, nie ma ludzi nieomylnych - odsyłam do odcinka o prorokach ;) ).

Gdybym w gabinecie nie spotykała osób, które wydały kupę kasy, odstawiły leczenie i bardziej podupadły na zdrowiu, albo zwyczajnie NIE DOSTAŁY pomocy pomimo tego, że ona istnieje - pewnie nie byłabym świadkiem konsekwencji zjawiska. I pewnie mniej by mnie ono dotyczyło. Ale tak nie jest. Nie jest tak coraz bardziej i w coraz szybszym tempie. 

Więc dopowiedziałam kilka refleksji i przypominam: nie psychoterapia jest tu kluczem, a bezpieczeństwo usług, a co za tym idzie - Wasze i Waszego zdrowia.

Dajcie znaka, co myślicie, bo jeżeli ten odcinek właśnie się ukazał, to dlatego, że Eugeniusz przy montażu uznał, że rozumie o co mi chodzi (tak, to pierwszy filtr recenzencki), gdyż na takim spontanicznym flow czasami zastanawiam się, czy wiecie, co chcę powiedzieć. A jednak te recenzje są ważne i wnoszące - o tym także w podcaście ;)

Za możliwość realizacji i dystrybucji podcastu dziękuję Patronom i Patronkom <3 zapraszam do tego zacnego grona jednocześnie, bo tam właśnie ważymy losy i kształt kolejnego sezonu.

Tekst, który przywołuję w podcaście to:
S. Zagórski - Psychoterapia w sektorze publicznym powoli dogorywa. Czy naprawdę chcemy by znikła? [Rozmowa]. 16.04.2024: oko.press. 

Montaż: Eugeniusz Karlov

Robimy dużo, żeby go unikać. Zwiedzeni często bardzo nierealistycznym wizjami wiecznie szczęśliwego życia, wydaje nam się on niepotrzebnym elementem, intruzem, który coś odbiera. Nie ma życia bez trudnych wspomnień, czy momentów, jednak czasami potrafią one pracować jak ruchome piaski: wciągać im bardziej będziemy próbować się z nich wydostać. O czym mowa? O bólu emocjonalnym. I nie, nie będzie tu przepisów i sekretów na jego unikanie bądź permanentne pozbycie się, a raczej dyskusja o strategiach radzenia sobie z nim, kiedy nastąpi. Bo nastąpi na pewno.

A do rozmowy zaprosiłam Kaję Dwulat, psycholożkę, psychoterapeutkę poznawczo-behawioralną, a powodem rozmowy i jej tematyki jest książka Matthew McKay i współpracowników pod tytułem “Ból emocjonalny – strategie i ćwiczenia, dzięki którym poradzisz sobie z cierpieniem psychicznym”, wydaną całkiem niedawno przez patrona tego odcinka, czyli Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne @wydawnictwogwp .


Kaja Dwulat:

Psycholożka, psychoterapeutka poznawczo-behawioralną, superwizorką CBT w trakcie szkolenia.Lubi poznawać najnowsze poszukiwania i osiągnięcia w dziedzinie psychoterapii. Uczestniczy w wielu szkoleniach specjalistycznych oraz konferencjach, zarówno w polskich, jak i międzynarodowych. Korzysta regularnie z superwizji, m.in. u Kirsty Gillings, Susan Simpson, Davida Edwardsa z TS, z treningu portlandzkiego z ACT. Kocha i specjalizuje się w Terapii Schematu (TS) oraz w Terapii Akceptacji i Zaangażowania (ACT). Bliski jest jej nurt oparty na samowspółczuciu (self-compassion), dialog motywacyjny, a także psychologia pozytywna. Specjalizuje się w leczeniu zaburzeń lękowych, depresji, zaburzeń odżywiania oraz zaburzeń osobowości. Związana ze szkołą psychoterapii Crescentia i Uniwersytetem SWPS, gdzie dzieli się swoją wiedzą i pasją.

Montaż: Eugeniusz Karlov

W odcinku udział wzięli (zaocznie): aureola, Golem, Niedźwiecka Marta i Huberman Andrew. Jak udało się ich wszystkich połączyć? O tym w odcinku.
Co sprawia, że poszukujemy tych, za którymi łatwiej kroczyć? Czy lubienie sprzyja wybaczaniu czynów wątpliwych moralnie? 
Jeżeli nadal Was nie przekonują te pytania z serii „do pomyślenia”, to… nie słuchajcie tego podcastu. Jest rozkmina na flow po podcastowej przerwie, zatem otwieram sekcję dyskusji w komentarzach i zapraszam: czy podobnie jak ja, wpadliście czasem w pułapki nadmiarowego uwielbienia lub stronniczej niechęci? 
Tematyka i timing zupełnie przypadkowe. Za możliwość realizacji i dystrybucji podcastu dziękuję Patronom i Patronkom Gutral Gada #team <3 you guys the best!

Literatura wspomniana w odcinku:
Karg, S. T., Lim, M., & Schnall, S. (2022). Followers Forever: Prior Commitment Predicts Post-Scandal Support of a Social Media Celebrity. Social Psychological Bulletin, 17, 1-26. https://doi.org/10.32872/spb.8283 

Montaż: Eugeniusz Karlov