Nigdy nie byłem wybitnym uczniem

Lubiłem przedmioty, których nauczyciele byli pasjonatami lub coś na prawdę mnie zainteresowało.
Nie lubiłem uczyć się regułek, które nic praktycznego nie wnosiły do mojej edukacji.
To pewnie dlatego na uczelni jakieś 20 lat temu po prostu byłem. Zaliczałem sesje na poziomie raczej średnim i pomimo, że studiowałem zarządzanie, jako młody menedżer, to nie maiłem wrażenia, żebym nauczył się czegoś nowego. Nawet pod kątem doświadczeń, którymi mogli się dzielić wykładowcy. Jednak nie robili tego... Byli teoretykami.

Dziś wróciłem na uczelnię, bo uznałem, że może to będzie dobry pomysł na uruchomienie procesu zmian. Na zamknięcie pewnego etapu, ale także z uwagi na fakt, że dziś na wielu uczelniach dokonała się korzystna zmiana. Korzystna głównie dla samych studentów.

Można polemizować, czy łatwiej teoretyka doświadczyć, czy praktyka nauczyć przekazywać wiedzę.

Wybrałem uczelnię, gdzie nie tylko wykładają dyrektorzy zarządzający całkiem sporymi przedsiębiorstwami, czy nawet właściciele uznanych firm, ale także dlatego, że mogę wybrać sposób w jaki będę bronił, czy zdobywał tytuł.




Poznałem ciekawych wykładowców.

Nie od razu z każdym nawiązała się dobra relacja, która pozwoliłaby mi przeprowadzić ciekawą rozmowę.
Z czasem okazało się, że większość ma nie tylko bogate doświadczenie zawodowe, ale także ciekawe historie, którymi może się podzielić szerszej publiczności. W tym przypadku z słuchaczami podcastu.

W dzisiejszym odcinku dwóch Tomków opowiedziało mi swoje historie, a pomimo, że znają się razem już kilka lat, to nie wiedzieli o sobie rzeczy, które możecie usłyszeć właśnie w tym odcinku.

Usłyszycie także o:
- roli mentora
- komunikacji
- znajdowaniu właściwych ludzi
- pracy zespołowej
- spójności
- zmianie nawyków
- wystąpieniach publicznych
- odwadze osobistej
- rozwoju osobistym

#polskipodcast #rodk