Znowu zaczynam od jak




Myślę, że mamy głęboko zakorzeniony lęk w postulowaniu, proszeniu o wsparcie. Nie mówię o sytuacjach z życia wziętych w stylu "no może byś mi w końcu pomógł" ;)

Samodzielność jest zaletą, cechą pożądaną, którą od maleńkiego rozwijają w nas rodzice, a następnie nauczyciele i ogłoszenia o pracę. Dlatego proszenie o pomoc, odbierane jest jako oznaka słabości, a proszenie o pieniądze wręcz odpycha.

Mniejsza o genezę, tak już jest i nie sądzę, żeby było wiele osób, które uważają inaczej.

Jak prosić o wsparcie?

Ja powiem, jak ja o nie proszę. Wprost i bez owijanie w bawełnę. Mówię lub piszę, że potrzebuję pomocy, bo nie każdy wie, że tej pomocy możemy potrzebować. Syna proszę o pomoc w montażu i innych kwestiach technicznych, bo Bartek świetnie sobie z tym radzi. Szczególnie lubi montaż wideo, więc może będę nagrywał więcej wideo? ;)

Współpracowników proszę o pomoc w wykonywaniu poszczególnych zadań, czy projektów, bo w pojedynkę zwyczajnie nie można wszystkiego robić.

Na forum poprosiłem o wsparcie w prowadzeniu grupy na Facebooku, bo zwyczajnie nie znajdowałem już na to czasu, o pomysłach nie mówiąc.


Więcej na: https://rozwojosobistydlakazdego.pl/rodk100

Wesprzyj na: https://patronite.pl/RODK