Welkom bij de laatste aflevering van dit seizoen en dat niet alleen, het is ook de laatste aflevering met Roos als host van deze podcast. Vandaar dat vandaag haar vervanger Ivo van Dinteren aanschuift. Ivo is zelf ook podcastmaker, coach en ondernemer in zijn bedrijf VanBinnen, gericht op bewustwording, groei en vitaliteit (www.van-binnen.nl)

We zijn dit keer in gesprek over het uitbesteden van daderschap. Als mensen identificeren we ons vaak makkelijker met onze liefdevolle kant. Maar er is ook een andere kant aanwezig, die is vaak niet toegestaan.

'Het' lukt niet, ik kan 'er' niks aan doen. We bewegen weg van onze eigen verantwoordelijkheid, en dat mechanisme noemen we uitbesteding. We besteden ons daderschap uit aan de buitenwereld, en worden zelf slachtoffer.

Dit mechanisme kan in onszelf (intra-psychisch) en tussen mensen (inter-persoonlijk) plaatsvinden.

Waar het op neerkomt

Zowel bij een innerlijk conflict, als bij een conflict met een ander, moeten we onszelf niet als slachtoffer zien, maar op zoek gaan naar de dader in ons.

- Hoe houd ik mezelf gevangen?

- Wat deed ik om de ander van me af te slaan?

Bij een conflict gaat het er niet om wie de schuldige is, maar om het herstellen van de verbinding

Contact is een menselijke behoefte, die het sterkst wordt ervaren in persoonlijke relaties. Wanneer we binnen zo'n relatie geen constructieve manier meer kunnen vinden om met verschillen om te gaan, wordt soms vanuit onmacht het contact verbroken.

Contact verbreken in persoonlijke relaties is een zeer heftige en pijnlijke beslissing, voor beide kanten. Contact wordt zelden zomaar verbroken. Het is een manier om niet langer de pijn van niet krijgen wat je nodig hebt, te hoeven voelen. Maar de pijn van dat gemis, wordt uitgeruild tegen de andere pijn van een gemis.

We hebben het over verschillende relaties waarbinnen dit voorkomt en over verschillende fases van contactverbreking.

We hebben het ook over voorwaarden om tot herstel te kunnen komen.

Het vervolg op de aflevering over aanpassen. Want wat is hetrisico als je dat niet meer volhoudt, niet meer wilt, of gewoonweg weigert? Het vervolg kan zijn dat er afwijzing ontstaat, waar nog een kans in zit om er toch bij te horen als je alsnog bereid bent tot aanpassing. Bij uitsluiting zit diekans er niet meer in, je bent kansloos en op jezelf teruggeworpen.

Er zijn verschillende vormen van uitsluiting:

Persoonlijke uitsluiting – in de partnerrelatie, bijvrienden of familie

Sociale uitsluiting – buitengesloten worden binnen socialesituaties, school, werk, wijk of land

Stille uitsluiting – niet mee mogen doen, niet gevraagdworden

Eenzaamheid – een gebrek aan verbondenheid, een gevoel van op jezelf aangewezen zijn

We hebben het over de oorzaken en gevolgen van uitsluiting.En natuurlijk over de remedie: het opdoen van nieuwe, helende ervaringen in een gezonde omgeving met voldoende veiligheid en ondersteuning door mensen die jouwaarderen en respecteren. Mensen die op jouw deur blijven kloppen wanneer jij je dreigt te isoleren.

Over twee weken zijn we er weer met een bonusaflevering!

Heb je een vraag, waarvan je wil dat we erop ingaan in een bonusaflevering? Laat het ons weten via www.waarhetopneerkomt.nu

Een nieuwe aflevering, over een neiging die Sonja en ik allebei wel kennen. Allebei weer op een verschillende manier. Namelijk de neiging om je aan te passen, aan een groep, situatie of persoon, uit angst voor afwijzing of uitsluiting.

Als mensen hebben we de fundamentele behoefte om ergens bij te horen. Vroeger leefden we in kleine groepen, en hadden we elkaar nodig om te overleven. Uitgesloten worden, betekende een wisse dood.

Nog steeds lijken we dit allemaal graag te willen voorkomen, waardoor we ons gaan aanpassen. Maar vaak ten koste van onszelf.

Waar het op neerkomt:

- Durven afwijken betekent dat je je angst onder ogen ziet en het ongemak moet leren verdragen van het afwijken van de norm

- Anders durven zijn, is meer jezelf durven zijn. Sonja noemt het pure winst voor je leven. Het brengt ons dichter bij wie we werkelijk zijn. Dat geeft een enorme ruimte en vrijheid!

Vragen naar aanleiding van deze aflevering? Mail ons, of stuur een berichtje op waarhetopneerkomt.nu en wie weet beantwoorden we jouw vraag in een bonusaflevering!

Het volgende deel van het tweeluik over gevoelens. Want waarom raken velen van ons het contact met ons gevoel regelmatig kwijt, en zitten we vooral nog in ons hoofd waardoor we gaan analyseren of piekeren?

1. Door overwaardering van onze cognitieve vaardigheden in de maatschappij

2. Opvoeding. Ook ouders stellen cognitieve vaardigheden zeer op prijs, soms zonder veel aandacht voor het effect daarvan op de gevoelswereld van het kind. Voor een kind voelt het afkeuren van een emotie als zelf afgekeurd worden, en dat is pijnlijk.

3. Gevolgen. Innerlijke eenzaamheid, depressies, fysieke klachten, onecht contact met anderen, rationaliseren.

HERSTEL

- Elk niet-toegestaan deel wordt vergezeld van angst

- Word je bewust van deze angst

- Zet je gedachten even uit, focus op je lijf

- Welk gevoel zit er onder de angst, waar voel je dat?

- Ervaar het gevoel, geef het ruimte en spreek het uit

Wij wensen jullie de allerbeste wensen voor 2025!

In deze aflevering, die opnieuw uit een tweeluik zal bestaan, hebben we het over gevoelens. Het leven van elk mens draait om het kunnen ervaren en uiten van gevoel. Gevoel reflecteert en bepaalt het contact dat we hebben met onszelf en de buitenwereld.

We hebben het over het reguleren van gevoelens, het niet toestaan ervan en over hoe gevoelens door iedereen verschillend beleefd en geuit kunnen worden.

Fijne aflevering!

Ook vriend van de show worden? Ga naar www.waarhetopneerkomt.nu. Welkom!

In deze aflevering gaan we verder in op het thema verslaving, waarbij we inzoomen op verslaving binnen de partnerrelatie. Bij elke verslaving speelt een relatieprobleem. En wat betekent het, wanneer grenzen vervagen, je wellicht de neiging voelt je partner te controleren, en de relatie uit balans raakt.

Lief zijn, is geen liefde. Zoals Sonja vaker zegt. Lief zijn, is doen wat nodig is.

In deze aflevering hebben we het over verslaving. Verslaving in relaties, in de brede zin van het woord. Het kan je eigen worsteling zijn, of die van iemand die dichtbij je staat.

Verslaving is geen ziekte. En er zijn vele drijfveren: troost, vluchten, dempen, niet hoeven voelen van de pijn van niet gezien zijn, die soms ondraaglijk is. Er is geen verbondenheid, soms behalve met het middel.

Wanneer er in een gezin sprake is van verslaving, raken gezinsleden vaak gefixeerd op de persoon met de verslaving. Diegene veranderen, is volgens Sonja een onmogelijke opdracht en heeft juist tot gevolg dat iedereen van zijn eigen grond af is.

Welke les heb jij zelf te leren?

In de volgende aflevering gaan we verder in op verslaving in de partnerrelatie en co-dependency.

Het filmpje dat Roos noemt:

We bespreken in deze aflevering wat het betekent om op je eigen grond te staan.

We hebben het ook over hoe we elkaar als mensen nodig hebben om te groeien, maar dat dit iets anders is dan altijd afhankelijk zijn van een ander om jou gerust te stellen. De narigheid is dan vaak, dat waar je zo naar op zoek bent, juist een negatieve reactie oproept.

Hoe blijf je trouw aan jezelf? Door anderen jou niet te laten definieren. Trouw zijn aan jezelf en op je eigen grond staan, betekent niet dat jij altijd de waarheid in pacht hebt. Je doet niet alles goed, maar je bent wel altijd oké. In relaties of gezinnen komen we soms in situaties terecht waarin de boodschap gezegd wordt: door jou voel ik mij nu zo. En soms is dat ook aan de hand. Maar het is nodig om de beweging naar jezelf te maken, wat is jouw pijnpunt, wat raakt jou?

Voor jezelf zijn, betekent niet dat je tegen de ander bent.

Welkom bij seizoen 5!

Een aflevering over hechtingsboodschappen, autonomie en op je eigen grond staan. Hoe kom je daar?

Over onze behoefte ons veilig en geborgen te voelen, naast de behoefte om op eigen benen te staan en de wereld in te trekken.

We praten over boodschappen van vroeger die we een leven lang met ons mee dragen. En waardoor we zomaar kunnen gaan denken dat dat is wie we horen te zijn. Hoe kom je dichterbij wie je werkelijk bent?

Sonja noemt dit ‘op je eigen grond staan’. Waarbij het belang van de puberteit enorm groot is.

Om werkelijk op eigen grond te kunnen staan, moeten we na de fysieke ook de emotionele navelstreng met onze ouders doorknippen, of wanneer deze juist is afgerukt, deze nog netjes afhechten. Wat niet betekent dat de

Veel luisterplezier!