ในรอบสัปดาห์นี้ พบกับเรื่องราวของ Ichigo Ichie ซึ่งเป็นเรื่องราวที่เราคิดว่าสมควรจะเป็นภาคต่อของอิคิไก โอโมเตนาชิ (ใด ๆ) จะบอกทุกท่านว่าตอนแรกเราเองอ่านผิดคำว่า Ichigo Ichie เป็น อิชิโอะ อิชี่ แทนที่จะเป็น อิชิโกะ อิชิเอะ - -' เขินเลย

Ichigo Ichie เล่าเรื่องราวอย่างตรงไปตรงมา หนังสือเล่มนี้พยายามจะบอกเราว่า เราควรให้ความสำคัญกับขณะปัจจุบัน ณ ห้วงเวลาขณะนี้ เพราะขณะปัจจุบันที่ว่านี้ อาจจะไม่มีวันหวนกลับมาอีกครั้ง เหมือนกับว่า หากเราพบเจอใครในกิจกรรมต่าง ๆ เช่น ไปปีนเขาแล้วเจอคนยิ้มให้ ไปเที่ยวแล้วเจอบริกรบริการอย่างดี โอกาสแบบนี้ ถือเป็นความพิเศษสุดที่เราอาจจะเจอเขาเหล่านั้น เป็นความประทับใจแรกและประทับใจเดียว เป็นช่วงเวลาสุดพิเศษ ที่เราอาจจะไม่ได้เจอพวกเขาเหล่านั้นอีกเลยนับจากนี้เป็นต้นไป

รู้อย่างนี้แล้ว เราจึงต้องใส่ใจกับเวลาปัจจุบันมากที่สุด...  

พบกับหนังสือขายดีตลอดกาลอย่าง "โอโมเตนาชิ" โดย ผศ.ดร.กฤตินี พงษ์ธนเลิศ หรืออาจารย์เกด 

ต้องบอกตามตรงว่าส่วนตัวเป็นแฟนคลับอย่างเหนียวแน่นของอาจารย์เกด ดังนั้น ไม่ว่ากี่เล่มต่อกี่เล่ม ก็จะไปเสาะหามาอ่านจนได้ โอโมเตนาชิ พูดถึงเรื่องราวของการให้โดยไม่หวังผลตอบแทน และจิตบริการ ทำให้เรารับรู้ว่า ในประเทศญี่ปุ่น การบริการด้วยใจจริงแบบไม่หวังผลตอบแทนนั้น มีอยู่จำนวนไม่น้อย และยังมีอยู่จริง ส่งผลให้ใครต่อใครที่เดินทางไปญี่ปุ่นต่างกลับมาแล้วได้รับความประทับใจ 

ว่าแต่...โอโมเตนาชิ ทำได้อย่างไร และเราจะสามารถนำมาปรับใช้ในประเทศไทยอย่างไร เพื่อส่งผลดีต่อภาพรวมทั้งในภาคธุรกิจ ภาครัฐ และภาคสังคม

รายการ Infinity Books ในรอบสัปดาห์นี้ พบกับเรื่องราวของชายวัยเกษียณ Harold Fry เมื่อวันหนึ่งเขาได้รับจดหมายจากอดีตเพื่อนร่วมงานของเขา Queenie จดหมายฉบับดังกล่าว เป็นเพียงจดหมายขนาดสั้น ที่เล่าเรื่องราวย้อนวันวาน เล่าเพื่อระลึกถึงความหลัง และฮาโรลด์ก็ค้นพบว่า จดหมายฉบับนี้ ควีนนี่เขียนขึ้นมาเพื่อบอกลาเขา...

ฮาโรลด์คิดจะตอบจดหมายกลับไปและส่งไปรษณีย์ แต่ค้นพบว่า เมื่อเดินไปถึงตู้ไปรษณีย์ เขาไม่สามารถส่งจดหมายตอบกลับได้ สิ่งที่เขากลับรู้สึกอยากทำขึ้นมาก็คือ การเดินเท้า นำจดหมายจ่าหน้าซองไปส่งให้แก่ควีนนี่ด้วยตนเอง

ทั้งหมดทั้งมวลนี้ เรามาติดตามดูกัน ว่าฮาโรลด์จะสามารถเดินเท้านับพันกิโลได้หรือไม่...และเรื่องที่ไปไกลกว่านั้นก็คือ การเดินในครั้งนี้ มันเป็นยิ่งกว่าการขนส่งสาร แต่มันคือการค้นหาคำตอบของชีวิต...เราเกิดมาทำไม เรามีประโยชน์อะไรต่อโลกใบนี้ ความดีคืออะไร และความตายและการพลัดพรากมันเจ็บปวดอย่างไร

รายการ Infinity Books ในรอบสัปดาห์นี้ จะพาทุกท่านไปพบกับหนังสือ ที่ไม่ได้มีตัวหนังสือมากนัก หนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือภาพ สำหรับผู้ใหญ่ พูดถึงเรื่องราวความสัมพันธ์ระหว่างชาย หญิง คนที่อยู่ใกล้ ๆ กัน ห่างกันออกไปเพียงไม่ไกลในระยะเวลาของการเดินทาง แต่ทำไม ในชีวิตจริง เราช่างห่างไกลกันเสียเหลือเกิน

ในห้วงคำนึงและความห่วงหาอาทร ในบางครั้ง เราอยากจะคุยกับเขาหรือเธอคนนั้นเสียเหลือเกิน แต่...เรากลับไม่สามารถจะทำอะไรได้ เราต่างกลัว ไม่กล้า ไม่อยากจะเริ่มสานต่อความสัมพันธ์นี้ ทำให้เราเสียความสัมพันธ์ต่อคนที่เราห่วงหาหรือคนที่เราตกหลุมรักจากใจจริง บางครั้งกว่าที่เราจะรู้ตัว มันก็อาจจะสายไปเสียแล้ว

ผลงานของนักวาดภาพประกอบ Illustrator และนักเขียนหนังสือภาพที่เป็นที่รู้จักระดับโลก Jimmy Liao

เราเคยรู้สึกอยากจะเลิกกับอะไรสักอย่างไหม

เคยตั้งคำถามกับตัวเองด้วยคำถามประมาณ What if? ไหม

ถ้าคิดว่านี่จะเป็นเพียงหนึ่งในหนังสือฮาวทูธรรมดา ๆ ละก็ เราขอให้คุณมองใหม่

พบกับเรื่องราวของร้านอาหารฝรั่งเศสร้านเล็ก ๆ ในประเทศญี่ปุ่น "บิสโทรปามาล"

.

ทาร์ตตาแต็งแห่งความฝัน เล่าถึงเรื่องราวของอาหารฝรั่งเศส และพาเราไปพบกับอาหารฝรั่งเศสหลายอย่างที่เราไม่รู้จัก ทว่า ถ้าเป็นเพียงแค่เรื่องราววุ่นวายในร้านอาหาร มันก็คงจะจบเรื่องลงไปอย่างธรรมดาสามัญ พร้อมกับให้ความรู้ผู้อ่านในเบื้องต้นเกี่ยวกับอาหารฝรั่งเศส

.

ทาร์ตตาแต็งแห่งความฝัน จะพาเราไปพบกับความสัมพันธ์ของมนุษย์ ที่ผูกร้อยโยงเข้ากับอาหาร

.

อันว่าธรรมชาติของมนุษย์นั้นสุดแท้หยั่งถึง แต่เราเองจะรู้จักนิสัยของคนมากขึ้น ก็จากการทานอาหาร ทั้งท่าทางการทาน ตัวเลือกของอาหารที่สั่ง ไปจนถึงเพื่อนร่วมโต๊ะอาหารที่ถูกเลือก...

.

ไปฟังเรื่องราวของอาหาร ร้านอาหาร และตัวละครในทาร์ตตาแต็งแห่งความฝันกันเถิดพี่น้อง

อย่าไปคิดทีเดียวเชียวว่าหนังสือเล่มนี้จะเป็นเรื่องราวเกี่ยวกับอาหาร!

เรื่องราวของหญิงสาววัยกลางคนชาวญี่ปุ่น ที่ไม่มีประสบการณ์ใด ๆ ในการอาศัยอยู่ในต่างแดน ตัดสินใจจะออกเดินทางไปเปิดร้านอาหารในประเทศฟินแลนด์

ร้านอาหารนกนางนวล ไม่ได้มีตัวเอกของเรื่องเป็นนกนางนวลแต่อย่างใด หากแต่เป็นชื่อร้านอาหารร้านหนึ่งที่ถูกเซ้งกิจการต่อโดยหญิงญี่ปุ่น ที่คนส่วนมากเข้าใจผิดว่าเธอเป็นเพียงเด็กผู้หญิง

ว่ากันว่า ถ้าเราอยากตามหาความฝัน สิ่งแรกที่เราต้องทำ คือละทิ้งทุกอย่าง และตามหาความฝัน...บัดเดี๋ยวนี้

.

ห้องอาหารนกนางนวล กำลังสอนเราว่า ยังมีคนอีกมากมาย ที่ได้แต่ใช้ชีวิตให้หมดไปในแต่ละวัน พึงพอใจกับความเรียบง่าย

จนวันหนึ่ง ชีวิตได้เกิดการเปลี่ยนแปลง ส่งผลให้เราอยากที่จะทำอะไรบางอย่าง เมื่ออายุล่วงเลยเข้าสู่วัยกลางคน

ก็ใช่น่ะสิ ความฝัน ความหวัง มันยังคงอยู่ในตัวเราเสมอมานั่นแหละ ตราบเท่าที่เรายังมีชีวิตอยู่

เราไปลุ้นเรื่องราวของกิจการร้านอาหารนกนางนวลในฟินแลนด์กันเถอะ