Czy muzyka klasyczna może konkurować z hip-hopem, metalem i nowoczesnymi brzmieniami? Oczywiście! Dowodem na to jest Break In Classic 2025, nowy festiwal muzyki klasycznej, który odbędzie się w sierpniu w Muzeum Wnętrz w Otwocku Wielkim pod Warszawą, w oddziale Muzeum Narodowego w Warszawie. Wydarzenie, które łączy barokowy styl z nowoczesną energią, zapowiada się jako jedna z najciekawszych imprez muzycznych tego lata w kraju. Za artystyczną dyrekcję festiwalu Break In Classic odpowiadają światowej klasy artyści: Aleksander Dębicz, pianista i kompozytor, oraz Jakub Józef Orliński, kontratenor znany z łączenia muzyki dawnej z popkulturą. Obaj twórcy, znani m.in. ze wspólnej płyty „#LetsBaRock”, zaprosili wybitnych muzyków klasycznych z całej Europy. W rozmowie dyskutujemy też o tym, jak skracać dystans do muzyki klasycznej, czy wypada klaskać między częściami utworu i co wspólnego ma rockandrollowy styl życia z barokiem. A także: co robił Jakub Józef Orliński na koncercie Quebonafide i czy planuje występ na igrzyskach olimpijskich w Los Angeles?

Chcesz więcej treści od „Polityki”? Wydarzenia kulturalne, zjawiska i komentarze ekspertów: wszystko, co musisz wiedzieć, w jednym miejscu. Skorzystaj z oferty specjalnej, kup subskrypcję z 30% zniżką na roczną subskrypcję. Aktywuj kod KULTURA30 na stronie www.polityka.pl/kod/kultura30.

Anka i Wilhelm Sasnalowie to jeden z najciekawszych duetów reżyserskich we współczesnym polskim kinie artystycznym. Choć nie mają formalnego wykształcenia filmowego, stworzyli autorski, rozpoznawalny styl – minimalistyczny, surowy, często oparty na klasyce literackiej i motywach alienacji, wyobcowania oraz buntu wobec rzeczywistości. W tym odcinku „Kultury na weekend” rozmawiamy o tym, jak wyglądała ich droga do filmu: od sztuk wizualnych i autobiograficznego komiksu "Życie codzienne w Polsce w latach 1999–2010", przez niezależne produkcje, aż po międzynarodowe festiwale. Zastanawiamy się, jakie filmy i książki ukształtowały ich wrażliwość, dlaczego często poruszają temat obcości i społecznego wycofania oraz jak postrzegają swój status artystów bardziej rozpoznawalnych za granicą niż w Polsce.

Punktem wyjścia do rozmowy jest jubileuszowa, 25. edycja festiwalu BNP PARIBAS Nowe Horyzonty , który w tym roku prezentuje przegląd ich twórczości filmowej. Nie unikamy też tematów bieżących – Sasnalowie dzielą się swoimi refleksjami na temat aktualnej sytuacji społeczno-politycznej w Polsce.

Chcesz więcej treści od „Polityki”? Wydarzenia kulturalne, zjawiska i komentarze ekspertów: wszystko, co musisz wiedzieć, w jednym miejscu. Skorzystaj z oferty specjalnej, kup subskrypcję z 30% zniżką na roczną subskrypcję. Aktywuj kod KULTURA30 na stronie www.polityka.pl/kod/kultura30.

Kto dzisiaj słucha jazzu? Czy jazz ma szansę przetrwać konkurencję z inną muzyką? I jak to jest być animatorem życia jazzowego? Mariusz Adamiak to człowiek legenda, bez niego trudno sobie wyobrazić życie muzyczne w naszym kraju. Zorganizował ponad 6 tys. koncertów, w tym takich gigantów muzyki jazzowej jak Pat Metheny, Bill Laswell, John Zorn, Herbie Hancock, Brandford Marsalis, Chick Corea czy Jan Garbarek. Tworzył pierwsze polskie radio nadające jazz przez 24 godziny na dobę. Rozwinął działalność kultowego klubu Akwarium słynącego z nocnych jam session. Założył też znany na całą Europę festiwal Warsaw Summer Jazz Days, na którego kolejnej edycji (3–6 lipca) wystąpi m.in. Kurt Elling, uznawany za najlepszego na świecie wokalistę, z zespołem Yellowjackets, wykonującym repertuar „Weather Report”.

Z Mariuszem Adamiakiem rozmawia Janusz Wróblewski.

Chcesz więcej treści od „Polityki”? Wydarzenia kulturalne, zjawiska i komentarze ekspertów: wszystko, co musisz wiedzieć, w jednym miejscu. Skorzystaj z oferty specjalnej, kup subskrypcję z 30% zniżką na roczną subskrypcję. Aktywuj kod KULTURA30 na stronie www.polityka.pl/kod/kultura30.

Język angielski blokuje często dostęp do masowej widowni w Polsce, za to otwiera drzwi za granicą. Ten mechanizm, o którym w „Polityce” już pisaliśmy, ma jednak swoje ograniczenia: Jan Rozmanowski (JANN) wymyka się regułom, bo fanów ma w tej chwili i tam, i tu. Śpiewa dla publiczności na całym świecie, ale i w Polsce ma zagorzałych fanów. Co więcej, nie wygrał krajowych preselekcji do konkursu Eurowizji, wygrywając za to niezależność i budowanie kariery na własnych zasadach.

Dlaczego nie został klasycznie śpiewającym kontratenorem? Jak to się stało, że jego umiejętności odkryła brytyjska szkoła? Dlaczego wśród jego słuchaczy są nawet metalowcy? O czym śpiewa na najnowszej płycie „Made”? I dlaczego towarzyszący jej klip rozrósł się do trzech odsłon? O tym wszystkim Jann opowiada w rozmowie z Bartkiem Chacińskim.

Chcesz więcej treści od „Polityki”? Wydarzenia kulturalne, zjawiska i komentarze ekspertów: wszystko, co musisz wiedzieć, w jednym miejscu. Skorzystaj z oferty specjalnej, kup subskrypcję z 30-procentową zniżką na roczną subskrypcję. Aktywuj kod KULTURA30 na stronie www.polityka.pl/kod/kultura30.

Jacek Cygan, autor tekstów piosenek, które zna cała Polska – jak „Wypijmy za błędy”, „Jaka róża, taki cierń” czy „Diamentowy kolczyk” – opowiada o jubileuszowym koncercie „Trzy ćwiartki Jacka Cygana” w Opolu i o swojej nowej książce „Ciao Goethe!”, relacjonującej jego podróż śladami niemieckiego poety po Włoszech. Mówi też o kulisach festiwalu, pracy z artystami i o tym, dlaczego pisanie zawsze musi mieć związek z drugim człowiekiem. Cygan ujawnia, jak dobiera repertuar na jubileusz i dlaczego część hitów zabrzmi w nowych interpretacjach. Dzieli się refleksją o zmianach w świecie kultury i o tym, komu dziś chce poświęcać swoje teksty.

Dlaczego Jacek Cygan wyróżnia trzy Opola?

Co dała mu podróż śladami Goethego po Italii?

Jak powstają piosenki, które zostają na całe życie?

Dlaczego tak ważne są rozmowy, spojrzenia i obecność drugiego człowieka?

Czym dziś dla niego jest kultura – i dla kogo chce tworzyć?

Chcesz więcej treści od „Polityki”? Wydarzenia kulturalne, zjawiska i komentarze ekspertów: wszystko, co musisz wiedzieć, w jednym miejscu. Skorzystaj z oferty specjalnej, kup subskrypcję z 30% zniżką na roczną subskrypcję. Aktywuj kod kultura30 na stronie www.polityka.pl/kod/kultura30.

„Ministranci”, nowy film Piotra Domalewskiego, to komediodramat o dorastaniu, wierze i sprawiedliwości wymierzanej na własną rękę. Projekt – mimo pozytywnej oceny ekspertów – nie otrzymał dofinansowania z PISF, co wywołało falę kontrowersji. Rok później doszło do konfliktu między ministrą kultury Hanną Wróblewską a ówczesną dyrektorką PISF Karoliną Rozwód. W tle zarzuty o nieprawidłowości przy przyznaniu dotacji, które doprowadziły do dymisji szefowej instytutu. Dziś, gdy trwa konkurs na nowego dyrektora PISF, temat powraca. Domalewski w rozmowie z Januszem Wróblewskim komentuje całą sprawę i mówi o kulisach powstawania „Ministrantów”, filmu, który zamiast katechezy przypomina rapowy manifest. To także opowieść o tym, jak polityka wpływa na wolność artystyczną w polskim kinie.

Chcesz więcej treści od „Polityki”? Wydarzenia kulturalne, zjawiska i komentarze ekspertów: wszystko, co musisz wiedzieć o kulturze, w jednym miejscu. Skorzystaj z oferty specjalnej, kup subskrypcję z 30% zniżką na roczną subskrypcję. Aktywuj kod kultura30 na stronie www.polityka.pl/kod/kultura30.

Co mają wspólnego Mickiewicz, Tinder i jazz? Bartek Chaciński rozmawia z Nikolą Kołodziejczykiem, kompozytorem, dyrygentem i aranżerem, który napisał muzykę do współczesnych wersji „Ballad i romansów” autorstwa Jacka „Budynia” Szymkiewicza. Z pozoru absurdalne teksty – baristka zamiast nimfy, Tinder zamiast przysięgi – odsłaniają klasyczne motywy Mickiewicza. Kołodziejczyk stworzył rozbudowane kompozycje (7–13 minut) na 17-osobowy zespół, z udziałem m.in. Natalii Grosiak i Organka. W podkaście opowiada też o scenie jazzowej, eksperymentach z dźwiękiem (instrumenty z katarynki, maszyn do pisania i szycia), a także o uznaniu dla Sanah: „Szanuję ją za to, że zatrudniła prawdziwy big band”.

(00:00) Fragmenty rozmowy

(01:05) Wstęp do rozmowy: „Kultura na weekend” po raz pierwszy na wideo

(02:57) Co wspólnego mają Budyń i Mickiewicz

(08:49) Ludowość w kulturze dla Kołodziejczyka

(17:12) Co Nikola Kołodziejczyk myśli o Sanah

(21:40) Komponowanie muzyki do gier komputerowych

(23:18) Czy klawiatura może być instrumentem?

(28:24) Podsumowanie.

Chcesz dowiedzieć się więcej? Wykup dostęp do Polityka.pl i odkryj bogaty zbiór materiałów na różne tematy, od kultury przez psychologię po politykę. Skorzystaj z kodu KULTURA30, aby otrzymać 30% zniżki na subskrypcję standard kupując ją na stronie sklep.polityka.pl.

De Niro wyśmiewa Trumpa, „Mission: Impossible” przyprawia o zawrót głowy. Festiwal w Cannes jeszcze nie miał takiego otwarcia i po raz kolejny przeżywa amerykańskie oblężenie.

Bartek Chaciński rozmawia z Marcinem Boguckim z Instytutu Kultury Polskiej UW i członkiem OGAE o szansach Justyny Steczkowskiej na Eurowizji 2025. Czy „Gaja” może powalczyć o miejsce w ścisłym finale? Kto jest faworytem tegorocznego konkursu? Ekspert wskazuje na grupę KAJ reprezentującą Szwecję z żartobliwym utworem „Bara bada bastu”. Rozmowa dotyka także głębszych zjawisk: jak zmieniają się reguły Eurowizji, jaki wpływ mają trendy społeczne i polityczne oraz jak poszczególne kraje budują swoją eurowizyjną tożsamość. Nie zabrakło też opowieści o atrakcjach całego eurowizyjnego tygodnia w Bazylei.

(00:05) Wstęp

(01:10) Czym jest stowarzyszenie OGAE: miłośników Eurowizji?

(02:00) Co dzieje się teraz w Bazylei?

(05:20) Kiedy powinno otwierać się głosowanie w Eurowizji, czy mamy nowości w regulaminie?

(08:50) Kto ma największe szanse na wygraną?

(13:45) Eurowizja, która wspiera osoby queerowe: od czego to się zaczęło?

(19:52) Gdzie jest Polska na tle wszystkich tendencji eurowizyjnych

(23:03) Jakie szanse ma Justyna Steczkowska

(27:28) Podsumowanie.

Chcesz dowiedzieć się więcej? Wykup dostęp do Polityka.pl i odkryj bogaty zbiór materiałów na różne tematy, od kultury przez psychologię po politykę. Skorzystaj z kodu KULTURA30, aby otrzymać 30% zniżki na subskrypcję.

Wojna, polityka, kobieca siła, kultura i metafizyka XX w. 22. edycja Millennium Docs Against Gravity (9–18 maja) to dokumentalne spojrzenie na najważniejsze problemy współczesności. W świecie przepełnionym chaotycznymi, trudnymi do weryfikacji komunikatami kino non-fiction daje szansę na głębsze zrozumienie i budowanie zbiorowej odporności na propagandę. Festiwal pokazuje, że film dokumentalny może odwzorowywać rzeczywistość, ale i ją interpretować, dookreślać i kreować. To przestrzeń, gdzie rodzą się pytania o prawdę, perspektywę i sens opowiadania o świecie. Artur Liebhart, założyciel MDAG, w rozmowie z Januszem Wróblewskim zdradza kluczowe tematy, atrakcje i wyjątkowe wydarzenia tegorocznej edycji.

(00:08) Wstęp do rozmowy o Millenium Docs Against Gravity

(02:16) Gdzie znajduje się dziś kino dokumentalne?

(06:26) „Pociągi” Macieja Drygasa

(08:08) Czy dokumenty już zareagowały na trumpizację Ameryki? Sekcja „Amerykańskie kontrasty” na MDAG

(12:50) Serial dokumentalny na festiwalu

(15:20) Wątki izraelsko-palestyńskie, w tym stand-up

(19:13) „Pan Nikt przeciwko Putinowi”, czyli o współczesnej Rosji na MDAG

(24:03) AI i wpływ nowej technologii na rozwój kina dokumentalnego

(27:18) Co widać z perspektywy dokumentu w kwestii kobiet?

(30:45) Masterclassy i goście specjalni

(31:57) Podsumowanie.

Chcesz dowiedzieć się więcej? Wykup dostęp do Polityka.pl i odkryj bogaty zbiór materiałów na różne tematy, od kultury przez psychologię po politykę. Skorzystaj z kodu KULTURA30, aby otrzymać 30% zniżki na subskrypcję.