Wojna, polityka, kobieca siła, kultura i metafizyka XX w. 22. edycja Millennium Docs Against Gravity (9–18 maja) to dokumentalne spojrzenie na najważniejsze problemy współczesności. W świecie przepełnionym chaotycznymi, trudnymi do weryfikacji komunikatami kino non-fiction daje szansę na głębsze zrozumienie i budowanie zbiorowej odporności na propagandę. Festiwal pokazuje, że film dokumentalny może odwzorowywać rzeczywistość, ale i ją interpretować, dookreślać i kreować. To przestrzeń, gdzie rodzą się pytania o prawdę, perspektywę i sens opowiadania o świecie. Artur Liebhart, założyciel MDAG, w rozmowie z Januszem Wróblewskim zdradza kluczowe tematy, atrakcje i wyjątkowe wydarzenia tegorocznej edycji.

(00:08) Wstęp do rozmowy o Millenium Docs Against Gravity

(02:16) Gdzie znajduje się dziś kino dokumentalne?

(06:26) „Pociągi” Macieja Drygasa

(08:08) Czy dokumenty już zareagowały na trumpizację Ameryki? Sekcja „Amerykańskie kontrasty” na MDAG

(12:50) Serial dokumentalny na festiwalu

(15:20) Wątki izraelsko-palestyńskie, w tym stand-up

(19:13) „Pan Nikt przeciwko Putinowi”, czyli o współczesnej Rosji na MDAG

(24:03) AI i wpływ nowej technologii na rozwój kina dokumentalnego

(27:18) Co widać z perspektywy dokumentu w kwestii kobiet?

(30:45) Masterclassy i goście specjalni

(31:57) Podsumowanie.

Chcesz dowiedzieć się więcej? Wykup dostęp do Polityka.pl i odkryj bogaty zbiór materiałów na różne tematy, od kultury przez psychologię po politykę. Skorzystaj z kodu KULTURA30, aby otrzymać 30% zniżki na subskrypcję.

Artystka Monika Drożyńska, laureatka Paszportu POLITYKI i osoba skazana za haftowanie na zagłówkach foteli PKP, opowiada o swojej wystawie „24,20”. Projekt, który zaczął się jako subtelny gest aktywizmu, przerodził się w dekadę działań artystycznych. W podkaście mówi o sztuce, odpowiedzialności, procesie i o tym, co znaczy „być złapaną na haftowaniu”. Wystawa w Common Arts Foundation w Warszawie pokazuje hasła z pociągów oraz dokument z rozprawy. Rozmowę prowadzi Bartek Chaciński.

(00:10) Wprowadzenie

(01:44) Historia artystycznego „przekroczenia” Moniki Drożyńskiej i projektu

(04:30) Fragmenty wystawy i relacja z procesu: czy ktoś zbierał prace powstałe w pociągach?

(07:30) Zderzenie codzienności ze światem sztuki: obecność twórczości Drożyńskiej w mediach społecznościowych

(11:08) Koncepcja wystawy i jej aranżacja

(15:40) Co oznacza „zostać przyłapaną na haftowaniu”?

(19:17) Czy Monika Drożyńska jest dziś jedną z liderek współczesnego haftu artystycznego?

(21:50) Krótka historia haftu w Polsce

(24:40) Czy publiczne wystąpienie Drożyńskiej podczas gali Paszportów POLITYKI miało realny wpływ na sytuację artystów?

(28:23) Nad czym obecnie pracuje Monika Drożyńska?

(30:48) Podsumowanie.

Dlaczego film „Minecraft” – zbudowany z klisz i krindżu – podbił kina mimo miażdżących recenzji? I co sprawiło, że wyszliśmy z seansu z uśmiechem? Choć krytycy go ignorują, a fani mają mieszane uczucia, to w podkastowym spotkaniu nasi redakcyjni widzowie widzą w nim coś więcej. Ironia, wspólnota i nostalgia za czasami oglądania youtuberów to tylko część zjawiska. Rozmawiają Justyna Sobolewska, Barnaba Siegel i Bartek Chaciński.

(00:06) Wstęp i próba odpowiedzi na pytanie: dlaczego film Minecraft pobił wszelkie rekordy?

(01:30) Co najbardziej zaskoczyło naszych gości podczas seansu?

(03:55) Mały zombiak na kurczaku: co robi w filmie i dlaczego to ważne?

(06:17) Czy Minecraft to coś więcej niż gra? O wspólnocie pokoleniowej graczy

(11:25) Prosta gra czy złożony świat? Zaskakujące aspekty Minecrafta

(14:45) Bartek Chaciński o swoich osobistych doświadczeniach z grą

(16:45) Kto tak naprawdę jest odbiorcą filmu Minecraft

(22:25) Barbie, Super Mario, Minecraft: co łączy te filmowe hity

(27:15) O przekazywaniu dzieciom bajek i światów swojego dzieciństwa

(32:00) Czy goście pójdą na drugą część Minecrafta?

(32:48) Podsumowanie rozmowy.

Chcesz dowiedzieć się więcej? Wykup dostęp do Polityka.pl i odkryj bogaty zbiór materiałów na różne tematy, od kultury przez psychologię po politykę. Skorzystaj z kodu KULTURA30, aby otrzymać 30% zniżki na subskrypcję.

Czy Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Cannes to tylko prestiżowy konkurs, czy może coś znacznie większego, niemalże świecka religia kina? Jakie są związki sztuki i duchowości? Dlaczego to właśnie Cannes wyróżnia się na tle innych festiwali i czy faktycznie „hoduje” artystów, kreując legendy światowego kina? W dobie streamingu i seriali, gdy zmieniają się nawyki widzów, czy ten „świecki Kościół kina” ma szansę przetrwać? O wyjątkowości Cannes, jego ewolucji, kontrowersjach i niepodrabialnej magii La Croisette Janusz Wróblewski rozmawia z Tadeuszem Sobolewskim, legendarnym krytykiem filmowym, autorem książki „Cannes. Religia kina”.

(00:08) Wprowadzenie i spotkanie z Tadeuszem Sobolewskim

(02:43) Czy Cannes można porównać do religii?

(03:42) Jakie są związki sztuki i duchowości?

(06:50) Czy taki „religijny” odbiór Cannes dotyczy też innych festiwali?

(08:58) Jak Cannes „hoduje” artystów i buduje legendy?

(11:42) Co sprawia, że Cannes nie ma sobie równych?

(14:57) Konkurs, program i wyjątkowa wolność twórcza w Cannes

(18:20) Skrajności Cannes: poziom najwyższy i najniższy

(19:11) Kino vs seriale: kto wygra to starcie?

(20:55) „Czarna selekcja”: czy festiwal promuje wciąż tych samych twórców?

(26:08) Pomyłki, wpadki i nietrafione wybory

(27:38) Podsumowanie rozmowy.

Chcesz dowiedzieć się więcej? Wykup dostęp do Polityka.pl i odkryj bogaty zbiór materiałów na różne tematy, od kultury przez psychologię po politykę. Skorzystaj z kodu KULTURA30, aby otrzymać 30% zniżki na subskrypcję.

Czy kino artystyczne jest zagrożone przez streaming? Jak zmienia się rynek po pandemii i dlaczego ambitne produkcje przyciągają coraz mniej widzów? O kryzysie frekwencji, reformie systemu finansowania polskiego kina i ryzyku bankructwa producentów rozmawiamy w kontekście rewolucyjnych zmian w branży. Czy długoterminowe umowy między reżyserami a producentami mogą uratować kino autorskie? Jaką rolę odgrywa afera wokół filmu „Ministranci” Piotra Domalewskiego? Na te i wiele innych pytań odpowiada Leszek Bodzak, założyciel Aurum Film, studia odpowiedzialnego za „Boże Ciało”, „Kos” czy „Żeby nie było śladów”. Rozmowę prowadzi Janusz Wróblewski.

(00:00) Najciekawsze fragmenty

(00:42) Wstęp

(01:50) Tajemnicza i pionierska umowa reżysersko-producencka (Jan Komasa-Leszek Bodzak): na czym polega?

(03:42) Jak postrzegać dzisiejsze kino autorskie?

(05:22) Co zmienił w kinie streaming?

(10:12) Czy publiczność odwraca się od kina autorskiego?

(15:31) „Spełnione kino artystyczne nie ma się źle”

(16:21) Jak producenci radzą sobie w nowych realiach kinowych w Polsce

(18:37) Czy jest jeszcze szansa na kino środka i na kino gatunkowe

(22:03) Nakłady na promocje filmów artystycznych i problemy z tym związane

(25:23) Wątki wojny ukraińskiej w kinie: jak ujmować te problemy inaczej?

(28:13) Czego środowisko producenckie domaga się od władz?

(30:48) Problemy z dotacjami z PISF i jak znaleźć resztę pieniędzy na film

(34:00) Jak producenci mogą wpływać na tworzenie prawa?

(37:20) Skoro nie z PISF, to skąd?

(44:07) Czy dominacja platform streamingowych zabije kino artystyczne?

(45:55) Afera wokół „Ministrantów”

(52:26) Podsumowanie.

Chcesz dowiedzieć się więcej? Wykup dostęp do Polityka.pl i odkryj bogaty zbiór materiałów na różne tematy, od kultury przez psychologię po politykę. Skorzystaj z kodu KULTURA30, aby otrzymać 30% zniżki na subskrypcję.

Czy białoruskie kino może być głosem wolności? Reżyserka Mara Tamkovich, Białorusinka mieszkająca w Polsce, opowiada o swoim najnowszym filmie „Pod szarym niebem”, inspirowanym brutalnie stłumionymi protestami w Białorusi po sfałszowanych wyborach prezydenckich w 2020 r. Bohaterowie jej filmu muszą mierzyć się z konsekwencjami swoich działań przez lata – podobnie jak wielu Białorusinów na emigracji. Czy po takim filmie Mara mogłaby wrócić do ojczyzny? O cenzurze, kinie politycznym i budowaniu Białorusi na obczyźnie z Marą Tamkovich rozmawia Janusz Wróblewski.

(00:05) Wstęp

(00:30) Białoruska reżyserka Mara Tamkovich: dlaczego przyjechała do Polski?

(02:12) Dlaczego białoruscy nauczyciele nie byli przychylni Tamkovich?

(05:25) Dlaczego Mara Tamkovich wyjechała do Polski?

(07:10) Transformacja: od dziennikarki do reżyserki

(11:15) „Nowy Mińsk”, diaspora białoruska w Polsce: jak to wygląda?

(14:58) Filmy „Pod szarym niebem” i „Na żywo” zainspirowane prawdziwymi wydarzeniami politycznymi w Białorusi

(19:13) „Bohaterskie decyzje podejmujemy, nie zdając sobie z nich sprawy”

(23:41) „Pod szarym niebem” – pierwszy film fabularny o wydarzeniach 2020 r. zrealizowany przez białoruskiego twórcę

(25:40) Jak zbudować Białoruś w Polsce? Kulisy powstawania filmu

(28:25) Czy Białorusini w kraju będą mogli zobaczyć film?

(30:00) Prześladowania w Białorusi – czym są materiały ekstremistyczne?

(32:06) Czy Mara Tamkovich mogłaby wrócić do Białorusi?

(33:30) Jaka jest przyszłość Tamkovich w Polsce?

(34:45) O jakim filmie obecnie marzy Tamkovich?

(36:20) Podsumowanie

Chcesz dowiedzieć się więcej? Wykup dostęp do Polityka.pl i odkryj bogaty zbiór materiałów na różne tematy, od kultury przez psychologię po politykę. Skorzystaj z kodu KULTURA30, aby otrzymać 30% zniżki na subskrypcję.

Dlaczego na nowy album Meli Koteluk fani czekali aż siedem lat? Jak powstawała „Harmonia” i jakie znaczenie ma w niej poezja? W podkaście „Kultura na weekend” Mela Koteluk opowiada o procesie twórczym, przeobrażaniu się artystycznym i współpracy z Markiem Dziedzicem. Wracamy do „Astronomii Poety. Baczyński”, pandemii i momentu, gdy w garażu podziemnym powstały kluczowe słowa nowej płyty. Jest też o surrealizmie w momentach kryzysu, duetach (Sanah, Ralph Kaminski) i snajperstwie w pisaniu pod streaming. A na koniec: koncerty i codzienność artystki. Rozmowę prowadzi Bartek Chaciński.

(00:05) Wstęp

(01:00) Dlaczego trzeba było czekać siedem lat na nową płytę Meli Koteluk?

(03:55) O czym jest ta płyta?

(07:20) Ucieczka w surrealizm w momentach zagrożenia

(11:15) Jak powstawała płyta „Harmonia”?

(13:02) Zmiana branży, pisanie i promowanie pod streaming?

(17:57) Czy duet z Sanah przyniesie Meli nowych słuchaczy?

(20:50) O Baczyńskim i współpracy przy płycie w pandemii

(22:35) Co jest miarą sukcesu muzycznego?

(26:00) Jak się pracuje z producentem Markiem Dziedzicem?

(29:35) O gotowaniu i pisaniu piosenek

(32:20) Trasa koncertowa towarzysząca nowej płycie

(34:50) Podsumowanie

Czy Oscary wciąż mają moc przyciągania widzów? Czy Akademia rozumie, jak zmienia się filmowy świat? I dlaczego to kameralna „Anora” Seana Bakera zgarnęła najważniejsze nagrody? 97. gala Oscarów zaskoczyła eskapistycznym tonem, pomijając napiętą sytuację polityczną, a zamiast tego skupiając się na urokach kina niezależnego. Janusz Wróblewski zaprasza do rozmowy Katarzynę Czajkę-Kominiarczuk i Jakuba Demiańczuka – wspólnie podsumowują galę, oceniają debiut Conana O’Briena jako prowadzącego oraz zastanawiają się, czy Akademia zaczyna szukać nowych dróg dotarcia do młodej widowni. W odcinku nie zabraknie też analizy największych niespodzianek wieczoru – od nagrody dla Mikey Madison po emocje wokół „Emilii Pérez”.

(00:07) Wstęp

(01:26) Jaka była to ceremonia Oscarów?

(03:25) Conan O'Brien versus Donald Trump

(05:42) Dlaczego i jak Akademia chce przyciągać młodych odbiorców?

(07:48) Czy Amerykanie uważają, ze przemysł filmowy szwankuje?

(10:05) Film roku: Anora. Co było największa niespodzianką na tegorocznych Oscarach.

(15:10) Dystrybucja Anorą i problemy z oglądalnością

(16:44) Blockbustery i kino niezależne - czy mamy to czynienia z jakimś rozłamem?

(19:02) Brutalista - co wyróżnia ten flm?

(22:56) Oscar dla kobiecej roli pierwszoplanowej: Mikey Madison. Czy Demi Moore została skrzywdzona?

(25:10) Animacja pełnometrażowa: Flow

(28:50) Film zagraniczny "I'm still here". I czy "Dziewczyna z igłą" musiała przegrać?

(30:52) Kary dla "Emilii Pérez"

(34:35) Aktor drugoplanowany: Kieran Culkin za "Prawdziwy ból" oraz Chopin na Oscarach!

(37:06) Co z tej gali wynika na przyszłość?

(41:27) Podsumowanie

Czy wielkie czyny mogą jeszcze mieć znaczenie w świecie małych, medialnych gestów? I jak folkowi bohaterowie z przeszłości inspirują cyfrowych wojowników z NAFO? W najnowszym odcinku „Kultury na weekend” Bartek Chaciński rozmawia z Kamilem Dyszewskim, inicjatorem i współtwórcą ruchu NAFO, laureatem Paszportu POLITYKI 2024 w kategorii Kultura cyfrowa. O internetowej armii piesełów walczących z rosyjską dezinformacją, o sile memów w czasach wojny i o tym, dlaczego warto pamiętać o takich postaciach jak Jamie Macpherson czy William Brennan. A także o tym, jak wygląda współpraca NAFO z Amerykanami, co Kamil Dyszewski myśli o dzisiejszych celebrytach i dlaczego zarejestrował NAFO jako znak towarowy. Rozmawia Bartek Chaciński. Podkast powstał we współpracy z Fundacją PZU.

(00:10) Wstęp

(01:05) Internetowy alias Kamila Dyszewskiego–Kama_Kamilia, do czego to jest nawiązanie?

(02:35) Czym jest NAFO: North Atlantic Treaty Organization?

(04:54) Czy Elon Musk spotka się z NAFO w sądzie?

(06:54) Moment przełomowy dla NAFO

(09:57) Jaką siłą internetową jest NAFO?

(11:08) Świat wielkich czynów i małych ludzi versus świat małych czynów i wielkich ludzi

(12:22) Czy Rosjanie próbowali kontrofensywy w memach?

(16:50) NAFO, NATO i wsparcie Amerykanów

(23:00) Współpracownicy nowej administracji prezydenta USA

(25:42) Czy NAFO sięga do współpracy z amerykańskim rządem?

(28:42) Czy NAFO będzie istnieć po zakończeniu wojny w Ukrainie?

(30:24) Co znajdzie się na playliście Kamila Dyszewskiego?

(32:20) Historia Jamiego Macphersona, muzycznego Robin Hooda

(34:15) Historia Williama Brennana i jego wpływ na Boba Dylana

(35:01) Podsumowanie

Jak to jest grać jazz w świecie popu? Czy może on wypełnić wielką salę bez wsparcia dużych gwiazd? W odcinku "Kultury na weekend" Bartek Chaciński rozmawia z Kubą Więckiem – saksofonistą, kompozytorem i laureatem Paszportu POLITYKI 2024. O przełamywaniu gatunkowych granic, wyjątkowym koncercie Hoshii w NOSPR, współpracy z Piotrem Orzechowskim i kulisach twórczego procesu. A także o tym, dlaczego jego zespół tak dobrze dogaduje się z duetem Franek Warzywa & Młody Budda. Podkast powstał we współpracy z Fundacją PZU.

(00:20) Wstęp

(01:22) Czym jest młody, polski jazz?

(02:57) Telewizja śniadaniowa jako platforma do pokazywania jazzu

(04:25) Koncert Hoshii w NOSPR - czy można byłoby zrobić koncert bez gwiazd?

(08:22) Hoshii a współpraca z innymi muzykami

(11:11) Współpraca z Frankiem Warzywa & Młodym Buddą

(14:10) Jak wygląda proces komponowania u Kuby Więcka - czy to strumień świadomości?

(19:30) Czy saksofon męczy Kubę Więcka?

(21:46) Duet: Piotr Orzechowski i Kuba Więcek

(25:40) O działaniu na własną rękę

(27:49) Nowy singiel Hoshii - Yumi

(29:52) Czy Paszport Polityki już pomógł Więckowi?

(32:25) Podsumowanie