Þáttur dagsins er númer 666, nafn dýrsins, og þannig andskoti gott tækifæri til að vera með þemaþátt, alfarið tileinkaðan djöflinum. Helvíti, nöfn kölska, Sæmundur Fróði, Devil wears Prada, svartigaldur, embættismaðurinn Satan og maðurinn sem vill heita Lúsifer. Allt þetta og meira til kemur fyrir í þætti dagsins, sex hundruð-sextugasta og sjötta þætti Lestarinnar frá upphafi.

Tónlistarmaðurinn Birnir gaf út sína aðra breiðskífu Bushido fyrir þremur vikum. Platan vakti mikla athygli og lög af henni sitja enn ofarlega á listum yfir mest streymdu lög á Íslandi. ÍDavíð Roach Gunnarsson tónlistargagnrýnandi er einn þeirra sem hefur verið að hlusta og flytur okkur pistil um plötuna í Lest dagsins.

hljómsveitin Inspector Spacetime heimsækir okkkur undir lok þáttar. Tríóið byrjaði að gera sína skankaskekjandi dans-og-bánstónlist í fyrsta covid-samkomubanninu, og hefur notið sífellt meiri vinsælda. Þau eru nýbúin að gefa frá sér enn eitt stuðlagið, Bára, spila á tvennum tónleikum um helgina, og það eru bókstaflega allir að reyna að ná í þau.

Og við heyrum sögu af ríkismiðli sem vann ekki heimavinnuna sína.

Í september sögðum við frá ungri íranskri tónlistarkonu, Elham Fakouri sem var synjað um atvinnuleyfi á Íslandi, þrátt fyrir að hafa fundið sérhæft starf í sínu fagi hér á landi. Margt getur gerst á mánuði og einhvern veginn, er allt breytt.

Hvernig er tilhugalíf fráskyldra framakvenna á íslandi í dag, hvernig upplifa þær konur sem er talinn standa best í samfélaginu og ætti að geta notið ásta á jafningjagrundvelli. Þetta er rannsakar Berglind Rós Magnúsdóttir í grein í Ritinu sem kemur út á næstunni. Berglind Rós er einn stofnenda hins íslenskra ástarrannsóknafélags og einn ritstjóra væntanlegs sérheftis Ritsins sem er tileinkað er rómantískri ást í íslensku samfélagi ástinni og þeim breytingum sem við erum að upplifa.

Birta nefnist ný íslensk barnamynd sem verður frumsýnd á morgun. Myndin fjallar um hina kraftmiklu en auðtrúa Birtu sem tekur málin í sínar eigin hendur þegar hún heyrir móður sína segja í hálfkæringi að það verði engin jól vegna blankheita. Gunnar Ragnarsson rýnir í Birtu sem og kvikmyndina Last night in soho eftir Edgar Wright

Á dögunum kom út önnur sería af óvenjulegustu stefnumótaþáttum síðasta árs, Love on the Spectrum eða ást á rófinu. Í þáttunum er fylgst með ungu áströlsku fólki á einhverfurófinu stíga sín fyrstu skref í ástarlífinu og kolfella þá staðhæfingu að einhverft fólk hafi ekki áhuga á nánd, hlýju og rómantískri ást. Í tilefni nýrrar þáttaraðar rifjum við upp viðtal frá því í ágúst í fyrra við einhverfa konu, Elínu Sigurðardóttur, um hennar upplifun af þáttunum.

Í hverju felst fyrirbærið ást? Kristín Anna Hermannsdóttir er ekki viss, en veit það fyrir víst að ástin hlýtur að fela í sér einhvers konar grín. Í öðrum pistli sínum af þremur leitar hún í þjóðsögur fortíðar og uppistand í nútímanum, en meðal þess sem ber á góma eru þunglyndir grínistar og prinsessa sem hlær ekki.

Hvernig hljómar heimsendir. Það er spurning sem drífur áfram tónlistarsköpun þeirra Tómasar Manoury og Daníels Friðriks Böðvarssonar. Við kíkjum á æfingu hjá dúettinum Okuma, sem segist gera póst-apokalyptíska tónlist, heimsendatóna.

Á fimmtudag tilkynnti Mark Zuckerberg um nýtt nafn og stefnu hjá tæknirisanum sem áður hét Facebook. Nú mun fyrirtækið heita Meta og leggja sérstaka áherslu á að skapa nýjan hliðarheima, sýndarveruleikaheim, meta-veröldina, meta-verse. Gunnlaugur Reynir Sverrisson ritstjóri Tæknivarpsins útskýrir hvað í fjáranum þetta er.

Flestir meðlimir Senjórítu kórsins eru komnir nokkuð yfir sjötugt, sá elsti er yfir nírætt. Þó getur kórinn, sem kallaður hefur verið gráa gullið, alveg verið í poppaðri kantinum þegar sá gállinn er á honum, eins og til dæmis á Laugardaginn þegar senjóríturnar troða upp í Langholtskirkju með lögum Bubba Morthens, já og Bubba sjálfum.

Við kynnum til leiks nýjan pistlahöfund, Sölva Halldórsson, sem í dag er að velta fyrir sér breytingum. Jörð í mótum, nýjum hárgreiðslum, endurnýjuðum frumum en þó einna helst umskiptum breskur stúlknasveitarinnar Sugababes.

Nú um helgina fer fram bresk-ameríska hátíðin sem á íslenskri tungu nefnist hrekkjavaka. Katrín Guðmundsdóttir sjónvarpsgagnrýnandi er algjörlega forfallin aðdáandi þess myrkurs og annarleika sem er hampað á hrekkjavökunni og horfir helst ekki á neitt annað en hrollvekjur í októbermánuði. Í þætti dagsins rýnir Katrín í Netflix-þætti, leikstjórans Mikes Flanegans, Midnight Mass.

Myndasagnaformið hentar vel í að miðla drungalegri stemningu hrekkjavökunnar og mishryllilegum furðuverum sem henni tengjast. Ómyndarsögur er nýútkomið blað með safni af myndum og sögubrotum frá íslenskum myndhöfundum sem sækja í ýmiskonar hrylling. Blaðið kemur út á vegum tímaritsins MyndaRsögur sem var komið á fót fyrr á þessu ári. Aron Daði Þórisson útgefandi blaðsins heimsækir lestina og ræðir hryllilegar teikningar, myndasögusenuna og ástæður þess að hann ákvað að koma á fót myndasögutímariti.

Færri blaðamenn, fleiri almannatenglar og upplýsingafulltrúar. Þannig hefur þróunin verið en hún vekur upp ýmis álitaefni varðandi grundvallar stöðu og hlutverk fjölmiðla annars vegar og svo opinberra starfsmanna. Skiptir máli hver færir okkur fréttir? Skiptir máli hver fær, að færa okkur fréttir? Við ræðum við Ingibjörgu Sigríðar Elíasdóttur um málfrelsi opinberra starfsmanna og um stöðu dagskrárvaldsins í íslenskri fjölmiðlun.

Hjá mörgum íþróttafélögum tíðkast inntökuvígslur af einhverju tagi. Yfirleitt er nýliði þá látinn gera eitthvað sem honum er erfitt eða er niðurlægjandi. Í samfélagsumræðunni hefur áherslan einna helst verið á slíkar vígsluathafnir hjá karlmönnum en Ingólfur Vilhjálmur Gíslason - prófessor í félagsfræði við háskóla Íslands, hefur verið að rannsaka busanir kvennaliða.

Tónleikaröðin Björk Orkestral fer fram þessa dagana í Hörpu en þar flytur Björk Guðmundsdóttir berstrípaðar útgáfur af lögum sínum. Í dag flytjum við okkur seinni hluta viðtals okkar við Björk, þar sem við ræddum meðal annars samstarf, útsetningar, metoo og birtingarmyndir kvenna í tónlistarbransanum.

Gunnar Ragnarsson kvikmyndagagnrýnandi Lestarinnar tekur fyrir tvær myndir í dag. Annars vegar sigurvegara kvikmyndahátíðarinnar í Cannes, Titane eftir Juliu Ducournau og hinsvegar Leynilöggu, sem átti á dögunum stærstu frumsýningarviku Íslandssögunnar. Myndin hefur hlotið góða dóma erlendis, meðal annars fyrir afbökun á heterónormatívum hasarmyndarstílnum, en Gunnari þykja ástarsenurnar fremur dauflegar.

Við förum niður í Tjarnarbíó og kynnum okkur Neind Thing - dansverk eftir Ingu Huld Hákonardóttur, framið af 3 sviðslistakonum og einum trommara og leitast við að umbreyta ástandi óreiðu og ömurleika í rými til að tengjast, dreyma, íhuga, dansa og leika. Leikurinn er: Neitið og þér munið finna.

Í hverju felst fyrirbærið ást? Kristín Anna Hermannsdóttir er ekki viss, en veit það fyrir víst að ástin hlýtur að fela í sér einhvers konar grín. Í dag ræðir hún um ljóð eftir brasilíska ljóðskáldið Oswald de Andrade, sem er í einfaldari kantinum. Það heitir Amor, og inniheldur bara eitt orð, humor.

Við dýfum svo tánni ofan í crypto-samfélagið og kynnum okkur fyrirbærið DAO, nýtt fyrirbæri sem nýtur aukinna vinsælda í sniðmengi framúrstefnulistafólks, tölvunörda og áhættufjárfesta.

Um lítið annað hefur verið rætt á kvikmyndamiðlum um helgina en slysaskotið í Hollywood. Á fimmtudag lést kvikmyndatökukonan Halyna Hutchins auk þess sem leikstjórinn Joel Souza slasaðist þegar skot hljóp úr byssu leikarans Alec Baldwin við tökur á vestranum Rust. Öryggisaðstæður á kvikmyndatökustað virðast hafa verið óviðunandi, tökuliðið hafði gengið út og slysið því engin tilviljun.Við hringjum til London og spjöllum við bardagalekarann Hallvarð Jes Gíslason um öryggi í kvikmyndabransanum.

Tónlistarmaðurinn Sveinbjörn Thorarensen eða Hermigervill hefur safnað vínylplötum frá unga aldri. Gamalt rykfallið íslenskt rokk, fönk og diskó, svo ekki sé talað um öll gömlu trommusólóin. Tónlistin á þessum gömlu plötum hafa svo verið byggingarefni í tónlist Sveinbjörns. Við kíkjum í heimsókn til Hermigervils, sem vinnur nú að yfirgripsmiklu verkefni sem snýr að endurútgáfu á gömlum og oft á tíðum gleymdum gullmolum.

Og við hugum að ást og ólíkum lestri á Facebook færslu í hverfishóp Vesturbæjar, um eitt augnarráð, örstutt samskipti, sem toga í rómantískt minni okkar en kannski einnig í nýrra minni, um óumbeðna athygli.

Björk Guðmundsdóttir sest um borð í Lestina í dag.Tónleikaröðin Björk Orkestral fer fram þessa dagana í Hörpu en þar flytur hún berstrípaðar útgáfur af lögum sínum. En markmiðið er ekki síst að draga fram og leggja áherslu á útsetningarnar sem hún hefur unnið á undanförnum áratugum. Björk spjallar okkur við tónleikana og áhrifin sem kófið hefur haft á væntanlega plötu hennar.

Við heyrum um hugtakið Blackfishing sem hefur fengið aukna athygli síðustu daga vegna frumraunar Little Mix söngkonunnar Jesy Nelson á Bandaríkjamarkaði. Lag hennar, Boyz, byggir á sampli úr P.Diddy smellinum Bad Boys 4 Life og líkir eftir myndbandi hans auk þess sem hún sækir menningararf og útlit svartra bandaríkjamanna - meira að segja húðlitinn.

Laufey Haraldsdóttir flytur okkur pistil um pistil um vinn sinn, bandaríska uppistandarann John Mulaney. Reyndar veit Mulaney ekkert hver Laufey er - en samband hennar við grínistann er hálf-félagslegt.